De Zwethheul in Schipluiden

Maurits was jarig en zou het op 1 oktober vieren, wat betekende dat wij de 29e met zijn viertjes uit eten zouden gaan. Toevallig was het restaurantweek en ik had een tafel kunnen krijgen bij De Zwethheul.

Keurig op tijd kwamen we aan, de ontvangst buiten was vriendelijk en omdat het nog mooi weer was werd ons een tafeltje op het terras gewezen. Zonder linnen, wel met blaadjes, nogal kaal, zelfs geen bloemetje op tafel.

Of we een aperitief wensten. Jazeker, champagne natuurlijk. Nu kennen ze hier Brut Réserve, Brut Millésimé en een rosé Brut. Van Mailly hier en we kozen de ‘gewone’ Brut, dat is de Grand Cru Réserve. Een aardige champagne.

Vrijwel direct verscheen er een tableautje met een servet en vier lepeltjes en aansluitend per persoon 2 potjes met een dekseltje. Op de dekseltjes hapjes, in de potjes ook hapjes.
Op het kleinste dekseltje een hapje van briochedeeg met haring en piccalilly, in het kleinste potje aubergine, hangop en violen, op het andere dekseltje een hapje van bladerdeeg met makreel en Sichuan (ik hou zoals altijd de spelling van het restaurant aan) en in het laatste potje coco blanc met chorizo. Aardige hapjes, vooral die met haring en piccalilly. Bij de andere hapjes vond ik de ingrediënten eerlijk gezegd niet erg uit de verf komen.

Na flink wat tijd, het koelde behoorlijk af, werden we gevraagd naar binnen te komen en we kregen een ronde tafel in het smalle deel van het restaurant.

Men had voor deze avond ook het deel waar normaliter het smalle zaaltje is waar gezelschappen gebruik van kunnen maken erbij getrokken, waardoor het restaurant een nogal overvolle indruk wekte. Ook het personeel leek daar last van te hebben, er waren veel foutjes deze avond. Niets ten nadele overigens van het personeel, zij deden wat ze konden, maar de keuken werkte niet helemaal mee en er was gewoon te weinig personeel.
Het interieur was alweer een beetje aangepast, de ronde tafel waar de zwarte brigade gebruik van maakt is nieuw, maar iets dergelijks stond er al, maar dan wat minder modern. Of de stoelen ook nieuw zijn kan ik me eerlijk gezegd niet herinneren, in ieder geval zitten ze niet lekker. Er is een stukje bijgekomen met een bank met wat tafeltjes ertegenover en zoals bekend vind ik dat persoonlijk onprettig. De lounge is mooi ruim, maar dat is wel ten koste gegaan van het aparte zaaltje en de entree van het restaurant.

Boter en broodjes stonden al op tafel en werden af en toe vernieuwd. Of we water wilden. Ja, dat wilden we wel. Norda water hier. Frizzante en Naturale, 075 liter per fles à 6.50 per fles en we hebben er van elk, omdat de bediening ongevraagd telkens bijschonk, drie van elk gedronken, dus alleen al voor het water waren we deze avond 39 euro kwijt. Wat ik dus absoluut onwijs vind.
Het menu voor deze avond (drie gangen 47.50) stond al op tafel met de mogelijkheid dit uit te breiden met een tussengerecht (22.50) en/of een kaasgang (18.50).
Een wijnarrangement zou 7.50 per glas kosten. Nu had ik bij de reviews gelezen dat de wijnen uit het arrangement niet veel voorstelden, dus we besloten de wijnkaart, die behoorlijk aan de prijs is, maar uiteraard wel geheel compleet, te raadplegen.

We besloten te beginnen met een Albariño, Lagar de Cervera 2009 en die was mooi stuivend en fris.

Een amuse verscheen.
Kreeft. Kreeft met gerookte boter, haring, kaviaar en zoetzure prei. Een piepklein hapje met heel veel ingrediënten, waarvan ik vooral de kaviaar en de prei proefde. Ik was niet erg onder de indruk....

Na een flinke wachttijd kwam het voorgerecht. Kalfstartaar. Kalfstartaar met pompoen, ravioli en mosterdsabayon.

Een rondje mooie, prima op temperatuur ook, kalfstartaar kregen we met erop de ravioli gevuld met kalfssucade waarop een flinke schep mosterdsabayon lag. Lekker. Eromheen wat pompoenstructuren, mosterdzaadjes en stukjes augurk. We vonden het alle vier een mooi gerechtje en waren tevreden.

Drie van ons hadden besloten om het tussengerecht te nemen, de Noordzeetong. Noordzeetong, paling, gerookte knoflook, komkommer, Hollandaise.

Twee stukje tong kregen we, goed van cuisson, maar ik verwacht ook niet anders in een ** restaurant. Erbij reepjes paling, een saus van gerookte knoflook, die zoals bekend heerlijk zacht smaakt, wat Hollandaise saus en een beetje aardappelmousseline. Een aardig, maar wel een beetje een bekend gerecht.

De wijn was op, ook omdat de wachttijden tussen de gerechten telkens opliep tot tenminste 45 minuten en we besloten te vervolgen met een Limoux, Toques & Clochers, want die vinden we altijd lekker en we dachten dat hij wel goed zou smaken bij het hoofdgerecht.

Boerderijkip....Boerderijkip met risotto, paddenstoelen (spelling restaurant), saus van eendenlever. Flink wat kip kregen we op een miniem bedje van aardige risotto. Ernaast de saus van eendenlever en met de aan tafel erbij geschepte saus met paddestoelen vonden we dit een aardig gerecht. Wel licht gewoontjes.

Ik had aangegeven dat de gerechten wel wat sneller mochten doorkomen wat ons betreft, wat resulteerde in nog langere wachttijden, want men had begrepen dat het allemaal veel te snel ging.

Gelukkig kon ik dat nog rechtzetten voor we aan het dessert toe waren.
Ole en ik wilden graag het dessert inwisselen voor een kaasgang. Met supplement was dit mogelijk, zo werd ons verteld (7.50 per persoon).
Eerst verschenen er nog twee dessertamuses.

Voor de zoete dessertjes kreeg men een open tosti met een verkeerd gebakken spiegelei met kaas en de kaasliefhebbers kregen een tosti met geitenkaas. Leuke hapjes.

Het dessert deze avond was Muscovado (suiker). Een whisky emulsie met spongecake in een glas. Niet onaardig, zo was het oordeel.
Ole en ik kregen vijf stukjes kaas met elk een toefje zoet van voornamelijk fruit erbij.

Brie, Corsicaans tijmkaasje, Munster, een oude Goudse en Shropshire Blue. Lekkere kaasjes vonden we het. Erbij nog wat diverse soorten brood.

Omdat we het allemaal wel mooi vonden en we het de hele avond veel te warm hadden en bovendien erg genoeg hadden van het wachten vroegen we om de rekening en na het betalen van het gigantische bedrag van 463,75 verlieten we De Zwethheul. Niet bijzonder tevreden helaas. Gelukkig kreeg Maurits nog een herkansing deze week, anders zou de teleurstelling nog groter zijn geweest.