Ivy in Rotterdam

Voor Kerst hadden we een erg mooi cadeau gekregen: een bon om te gaan eten bij Ivy. Kennissen van ons ook en we besloten er met zijn vieren naar toe te gaan. Op 21 april was het zover. Voor hen de eerste keer, voor ons inmiddels de vierde (meen ik) keer.

De ontvangst was vriendelijk, het mobile-aandoende standaardje met de diverse schijfjes (voornamelijk Italiaanse) biet stond al op tafel en de champagnewagen werd voorgereden.

We besloten tot een champagne die we allemaal niet kenden, een André Clouet. 100% Pinot Noir, een lekkere champagne vond ik. Het 11 gangen Tasting Menu op ouwel lag op het servet op tafel en dat waren we net aan het bekijken, toen er een amuse kwam.

Een sorbet van pompoen en gember op zoute parelgort met gefrituurde sjalotjes en een schijfje, ingemaakte gember. Lekker, vooral de gembertoets met de zoete pompoen en de zoute gort vond ik erg lekker. Hierna kwam er een amuse uit de oude doos om zomaar te zeggen.

Op tafel kwam een wit bordje met drie toefjes uienmayonaise en op een kleine barbecue lagen vier spiesjes met aardappel, wortel en komijnzaad: hutspot 2012, maar ik weet toch vrij zeker dat ik iets dergelijks al eens eerder heb gegeten hier. Maakt niet uit, het was lekker. Niet bijzonder verder. Een derde amuse verscheen, met in het glas weer dat leuke paraffinegrapje.

Een canelé met eendenlevermousse. Lekker krokant, smeltende eendenlevermousse en we meenden ook nog iets van kaas te proeven. Inmiddels werd er ook water ingeschonken en vervolgden we met de signature amuse van de chef: het piccalillyhoorntje.

Uit en te na al beschreven, dus ik laat het hier verder bij in deze recensie. Hierna een amuse in tweeën. In een schaaltje per persoon een “pimientos de Padrón” met een sesam & roze peper crostini, een crostini met parmezaanse kaas en eentje “puur” met alleen olijfolie en erbij vier geleitjes gemaakt van Sicilian lemon.

Lekker fris. We hadden besloten eens niet het wijnarrangement te nemen, maar voor flessen te gaan. De eerste werd een Petra Unger, Grüner Veltliner, Gottschelle, Kremstal Reserve en die beviel ons. Mooi licht met een fijn pepertje erin. Erbij dan het eerste gerecht(je).

Heilbot/Tom Yam/emulsion. De optionele kaviaar à 14 euro hadden we er maar bijgenomen. Een piepklein stukje goed gegaarde heilbot kregen we met een emulsie van TomYam, diverse groentjes en een schepje kaviaar. Ik moet zeggen dat ik het een erg lekker hapje vond. De Thaise toets kwam er uitstekend uit en heilbot kan (of liever gezegd moet) veel hebben. Ik moet wel aantekenen dat het vorige gerecht met heilbot (die met de ossenworst en de crustacé) me beter was bevallen, die vond ik het heel bijzonder. Zo zie je maar dat je toprestaurants eigenlijk niet te vaak achter elkaar moet bezoeken. Het tweede gerechtje, bloemkool/ansjovis/gebruinde boter/crumble kon me minder bekoren.

Op een rechthoekig bordje diverse bereidingen van bloemkool met ook nog aan tafel erop geschaafde rauwe bloemkool. Wel weer geestig om te zien die bloemkolen het restaurant doorgedragen werden overigens. We vonden crème van bloemkool, geschaafde bloemkool, gedroogde bloemkool (taaiig), krokant van bloemkool en volgens mij ook nog wat stukjes gefrituurde bloemkool, maar dat kan ook brood geweest zijn. Niet heel geslaagd wat mij betreft. Het derde gerecht was aardappel/venkel/kaantjes.

In een mooi glas kregen we zalvend zachte aardappelmousseline, erbij wat gedroogde venkel, de kaantjes, die een mooie bite gaven waren van het Simmenthaler rund en aan tafel werd er nog wat gepocheerd eigeel op geschonken. De vorige keer kregen we er een schitterend gepocheerd eitje bij herinnerde ik me, waarmee dit een toch wat simpel gerechtje werd eigenlijk. We waren toe aan de Nitrococktail.

In mijn vorige recensies heb ik al beschreven hoe men die hier maakt. De Cocktail van vanavond bestond uit sap van watermeloen, ginger ale, blanke en oranje grapefruit, azijn, arganolie en het ijsje werd door middel van stikstof gemaakt van amandelmelkroom. Een lekkere combinatie! Bij het volgende gerecht liepen de wegen uiteen.

Een der tafelgenoten eet geen schaal- en schelpdieren en de ander geen oester en geen zwezerik, dus zij kregen de foie met kersen, zie mijn beschrijving in een van de eerdere recensies. Ik vond het toen erg lekker en volgens mij waren ook zij tevreden. Wij kregen een oude bekende, waar ik helemaal niets op tegen had. Oester/rabarber/foie. Heerlijke oestercrème, een prachtig stuk foie, mooie strepen rabarber en een heerlijk sesamkrokantje vervolmaakten dit fijne gerecht.

Echt erg lekker. We schakelden over de Grüner Veltliner naar een favoriet van me, de opvolger om zomaar te zeggen van mijn geliefde Pacherenc du Vic Bilh van Brumont, de Chateau Bouscassé Jardins 2008. Erg lekker natuurlijk. We waren toe aan het laatste tussengerecht als je daarvan kunt spreken. De zwezerik met de oursin en de kreeft. Omdat twee der tafelgenoten dat niet eten, had de keuken besloten ons allemaal een geheel ander gerecht te brengen. Zeebaars/pompoen/venkel.

In een zwart schaaltje kregen we blokjes pompoen, compote van pompoen, venkelsliertjes, een mooi gebakken stukje zeebaars en een toastje met wat dingetjes. Eerlijk gezegd viel het gerechtje ons wat tegen. De zeebaars was natuurlijk in orde, zo ook alle andere genoemde componenten, maar het geheel gaf niet bepaald een wow-gevoel. De zwarte brigade vroeg ons na elke gang of het ons bevallen was en dit keer gaven we aan dat dat helaas niet het geval was. Er verscheen een soort tussenamuse.

Auberginekaviaar, crème van limoen, haringkuit en aardappelkaantjes in een mooi schaaltje en erbij een leuk klein stukje brioche met lardo en pecorino. Tot onze grote verbazing verscheen de chef zelf bij ons tafel met een hand vol prachtige pannetjes en ter plekke maakte hij voor ons een extra gerechtje ‘omdat de zeebaars niet helemaal in de smaak was gevallen’. Zeer attent. Het extra gerechtje kregen we geserveerd in een prachtig pannetje van Demeyere.

Een geweldig mooi stukje tarbot met artisjok (o.a. mousseline van artisjok), linzen, duxelles, maïsolie met artisjok en een flinke schep kaviaar. Dat alles omgeven door de linzen dus met een heerlijk romig sausje erbij. Een echt heerlijk gerechtje en erg leuk gepresenteerd ook. De heren schakelden over op een rode wijn, een Dolcetto d'Ovada superiore Tacchino, die hen beviel. Wij hielden het bij de Bouscassé. Het hoofdgerecht was lam/wortel/fluid/ui.

Op het bord mooie stukjes lamsvlees, perfect van cuisson, erbij wortelcrème, kummel, ui, eigen jus en wat aardappelmousseline, in een leuk le Creuset pannetje gelei van lam met lamstong, tomaat en mint, heerlijk fris. Een mooi gerecht. We waren toe aan de asperges.

Drie mooie stukken perfecte asperges kregen we met erbij mooie rauwe ham, heerlijke boter met mint, diverse cresjes en erg lekkere verse erwtjes. Echt erg lekker. Wel machtig, de buikjes begonnen flink gevuld te raken inmiddels.

Twee van ons, waaronder ik, besloten nog tot een volgend gerecht van het menu, de topinamboer/manchego/gepofte rijst/bonito. Prachtige crème van aardpeer kregen we met flink wat manchego erdoor. Voor de crunch de gepofte rijst en ook de lekkere zoute bonito paste er uitstekend bij. Alweer een lekker gerecht.

Beide mannen namen nog de macadamia/vanille/Masia el Altet en kregen de macadamianoten bedekt met de eendenlever, een bolletje vanille-ijs, de aan tafel erop gedruppelde olijfolie en wat cresjes en ook zij waren hier erg tevreden over.

Eén der heren wilde ook nog graag de popcorn/crix/pistache proeven, het baseballwedstrijdpakket van Francois Geurds om zomaar te zeggen en hij was zeer tevreden over de krokante kip, de popcorn, het ijs en de pistache. Een leuke combinatie vond hij het.

Beide dames, ik dus ook, wilden nog wel wat kiezen van de toch wel erg mooie kaaswagen hier, waarbij dan behalve de gekozen kaasjes nog wat noten, getoast brioche en popcorn kwam. De kaasjes waren uiteraard uitstekend.

Bij de koffie kwam de bekende suikerspin met wat gemarineerde kumquat en in een glaasje een slushpuppy van mandarijn, die heerlijk verfrissend was en toen was het al lang na middernacht geweest en dus keerden we weer diep tevreden huiswaarts. Alweer een avondvullend programma in dit bijzondere restaurant.