De Met in Mechelen

We zouden weer een flitsweekend doorbrengen met vrienden van ons, deze keer in Mechelen. Het was alweer lang geleden dat we elkaar zagen, dus ik had er vreselijk veel zin in. Parkeren in de garage onder de Grote Markt in Mechelen ging relatief makkelijk en keurig op tijd liepen we De Met in.

Ik had gekozen voor De Met vanwege de centrale ligging in Mechelen en vanwege de fijne echt-brasseriekaart. De hele Grote Markt is vergeven van de restaurants natuurlijk, maar ik vond deze er uitspringen. Ook de reviews waren goed. De reservering via internet was ook soepel gemaakt, alleen bleek bij binnenkomst in het geheel gevulde restaurant dat dat niet helemaal goed was gegaan, maar de geweldig attente ober regelde direct een fijne ronde tafel voor ons. Hoe hij dat precies deed weet ik niet, maar we zaten in ieder geval lekker ruim. Het was een lawaai van jewelste, maar wij lieten ons niet kennen en deden er vrolijk aan mee.
Het bestellen duurde even dus we begonnen met wat water en wat wijn. Een huiswijn, een Vila Alegria, niet onaardig, maar het kon beter, dus we schakelden over op de Saint Véran van Drouhin en die was prima.
Brood kwam op de met lopers gedekte tafel met kuipjes boter en we bekeken de kaart.

Eén van ons nam - uiteraard zou ik bijna zeggen - de combinatie garnaal- kaaskroket en was erg tevreden over zijn kroketten. Want dat waren het wel, beslist geen kroketjes. Geen gefrituurde peterselie erbij deze keer, wel mayonaise en wat salade. Dat was overigens het enige gerecht wat van de reguliere kaart kwam, de rest kozen we van de aparte kaart die op tafel stond.

Echtgenoot kon de gebakken kalfszwezerik met witloof niet weerstaan en kreeg een mooi, krokant stuk zwezerik met heerlijke gebraiseerde witlof erbij, jus van kalf nog en de witlof lag op een bedje van brunoise gesneden aardappelen. Hij was bijzonder tevreden.

De andere tafelgenoot dacht ‘laat ik eens gek doen’ en nam de salade ‘Folle’. Hij kreeg een werkelijk gigantisch bord met o.a. rivierkreeftjes, gerookte zalm, king krab (erg leuk nog in de schaal maar wel gehalveerd natuurlijk), ganzenlever, zwezerik en ook nog wat carpaccio met parmezaan. Ook hij genoot van zijn gerecht.

Ikzelf had trek in de carpaccio van Sint Jacobsvruchten en ik kreeg een mooi bord met gemarineerde rauwe coquilles met erop een kleine salade van appel en rucola en een flinke draai van de pepermolen. Ook nog wat zeezoutkristallen en ook ik was erg tevreden. Een heerlijk, licht, voorgerecht.
Bij de hoofdgerechten waren we eensgezinder.

Beide vrienden wilden graag de ‘onglet de boeuf’, Bordelaisesaus en pont neuf proeven en ze kregen een mooi stuk reeds getrancheerde onglet, botermals met erbij een getoast stukje brood met merg, diverse groentjes en flink wat (vond ik dan) aardappeltjes pont neuf, waarbij dat alles dan verbonden werd door de Bordelaisesaus en wederom waren ze erg tevreden.

Echtgenoot en ikzelf waren ook eensgezind; wij kozen voor de bouillabaisse van Noordzeevis, rouille en kaastoastjes. Allereerst kregen we een bord met de ‘vulling’; wat stukken Noordzeevis, gekookte aardappeltjes (nooit eerder gezien in een bouillabaisse maar dat kan aan mij liggen) en groentjes. Daarna een bordje met de kaastoastjes en de rouille en tot slot een flinke terrine vissoep, wat leidde tot een uiterst smakelijk geheel.

Inmiddels werd het wat rustiger in het restaurant, zodat ik nog een foto van het interieur kon maken en we sloten af met espresso waarbij in een glaasje nog wat slagroom met een drankje kwam.

Hierna liepen we heerlijk in het zonnetje naar het Schepenhuis, waar een leuke tentoonstelling van Rik Wouters te zien is en naderhand dronken we nog wat biertjes op de Markt en gingen we naar het hotel om wat te rusten en ons op te maken voor de gastronomische genoegens later op de avond, waarover later weer meer ;-).