Quartier du Port in Rotterdam

Omdat ik meestal het eerst wakker was op Bali kon ik elke ochtend even mijn internetsites bekijken en natuurlijk mijn mail. De restaurantweek zou weer plaatsvinden en de inlogcodes vlogen me weer om de oren. Eigenlijk had ik hem aan me voorbij willen laten gaan, ik heb het wel een beetje gehad met restaurantweken, groupons, sweetdeals en weet ik veel. Ik richt me liever op de leuke aanbiedingen die veel toprestaurants gewoon zelf hebben. Maar ik kon me weer eens niet beheersen en mocht er eentje uitzoeken van mezelf. Eentje die ik nog niet kende.....

Het werd Quartier du Port aan de Van Vollenhovenstraat in Rotterdam. Gerund door de voormalige maître/sommelier van Fred en een voormalige kok van hetzelfde restaurant en ze hadden goede reviews zo her en der. Bovendien waren wat bekenden al geweest en die waren lovend, dus ik wilde het graag eens proberen. Parkeren is geen punt bij de Veerhaven en de kleine wandeling naar het naast het vroeger eeuwig in brand staande Gauchos was prettig. Het is ook een hotel en dat zie je eventjes als je binnenkomt.

Recht vooruit is de gigantische eetzaal met alleen maar rechthoekige tafeltjes, heel veel tafeltjes, een soort garderobe en een keuken met een luik, wat regelmatig open gaat. Wij kregen een viertje aan het raam met zicht op de stadstuin waar het volgens mij met mooi weer uitstekend toeven is.

Ook hier veel tafeltjes trouwens, maar wel leeg, want het was net te fris om buiten te eten. We kregen het restaurantweekmenu. Een extra gerecht voor 7.50 was mogelijk en ook een wijnarrangement voor 5 euro per glas was mogelijk. We begonnen maar eens met het aperitief. Voor echtgenoot een Korenwijn, voor mij een droge witte wijn (Verdejo) en voor de zonen een Ice Tea, want ze hadden nog niet besloten wie er zou terugrijden.

Bij het aperitief verscheen een hapje. Een soesje gevuld met tonijnmayonaise: erg lekker! Water wilden we ook wel. Gelukkig voor echtgenoot en Maurits hebben ze hier Badoit en dat is hun lievelingswater en helaas voor mij en Ole schenken ze hier Evian als plat water. Toen ik aangaf dat ik Evian echt helemaal niet lekker vind kreeg ik een karaf ijswater en dat vond ik erg vriendelijk. We bekeken de wijnkaart, klein maar fijn hier en ik koos voor een bekende. Een Viognier van Yves Cuilleron. Jammer dat hij niet meer op voorraad was....De sommelier raadde ons een Michele Satta, Costa di Giulia aan en die beviel ons ook. Een blend van vermentino en sauvignon die prettig was. We kregen hem voor de prijs van de viognier, ook vriendelijk. De bediening is hier goed, goed op elkaar ingespeeld en vriendelijk. De keuken is wat traag, de wachttijden tussen de gerechten vonden we veel te lang helaas.

Brood - rozemarijnbrood, lekker warm en het werd ook telkens aangevuld - kwam op tafel. Erbij wat zeezout, boter en een tapenade van olijfjes die lekker was. De tafel is simpel gedekt met dik papier waarop her en der ‘stempels’ met de naam van het restaurant staan. De houten stoelen zijn niet heel comfortabel en als het restaurant wat voller is, is de akoestiek afgrijselijk en toch heeft het iets heel sympathieks. De wijn werd ingeschonken, het water ook en het eerste gerecht kwam.

Marbré van gerookte en gemarineerde zalm, gember en crème van avocado. Een gigantisch stuk gerookte en gemarineerde zalm kregen we. Bijzonder lekker moet ik zeggen, vooral de combinatie gerookt en rauw gemarineerd vond ik erg lekker. Erop wat toefjes crème van avocado, wat prettig aangemaakte rucola en ernaast en eronder een sausje van boter met een gembertoets, wat geprakt gekookt ei, een cresje en een toef olijventapenade en we waren tevreden. We bleven wel verbaasd over de grote hoeveelheid. Het extra tussengerecht wilden we natuurlijk ook wel.

Gebakken gamba met paprika, komkommer en een luchtige crème van gamba. Dit vond ik nu een nogal raar gerecht. Ten eerste werd het geserveerd in een uiterst lullig schaaltje en zag het er eigenlijk bijzonder saai uit. Wat grote garnalen (volgens mij geen gamba’s, maar iedereen gooit die benamingen tegenwoordig zo’n beetje door elkaar geloof ik) met een wat flauwig sausje wat in de verte wat naar schaaldieren smaakte. Erbij wat koude blokjes en reepjes (nogal slordig gesneden eerlijk gezegd) komkommer en paprika en dat was het. Een gerecht wat eufemistisch uitgedrukt niet geheel uit de verf kwam, jammer. Na een bijzonder lange wachttijd, er moest nog maar een fles wijn tegenaan, kwam uiteindelijk het hoofdgerecht.

Eendenborstfilet met gekarameliseerde witlof, pommes dauphine en schuim van wortel. Mooie plakken perfect gebakken eendenborst kregen we, die lagen op de gekarameliseerde witlof en wat beetgare sperziebonen met erbij wat braadjus, erg lekker. erbij het schuim van de wortel, mooi zoet en hoog op smaak en een pomme dauphine. Wederom een behoorlijke hoeveelheid dus ik heb een deel doorgeschoven naar de mannen. We waren tevreden over het gerecht, het was goed uitgevoerd. Het dessert was erg lekker.

In een hoog glas gemarineerd rood fruit met schuim van frambozen en witte chocolade. Heerlijk fris, zoals rood fruit altijd is, erg lekker met het schuim van de frambozen en de witte chocolade en we waren tevreden. Koffie namen we niet meer, we hadden er wel lang genoeg gezeten vonden we en na het betalen van de rekening verlieten we toch behoorlijk tevreden Quartier du Port. Als de koks een beetje doorkoken, zodat de wachttijden tussen de gangen wat korter worden is het een restaurant om veel vaker te bezoeken. De kaart is prettig klein, de wijnkaart is vriendelijk en het is er gewoon gezellig.