Het Gebaar in Antwerpen

Op deze vrijdag na Hemelvaart vertrokken we rondom tien richting Antwerpen.

Ons doel was allereerst het Rockoxhuis, een tip van Myriam. Een erg leuk museumpje met mooie schilderijen, meubelen en een prachtige binnentuin die me erg deed denken aan een kloostertuin. Het was schitterend weer, dus ik hoopte eigenlijk op een lunch in het gereserveerde restaurant buiten.

Gaandeweg de ochtend echter betrok de lucht nogal en toen we bij het peperkoekenhuisje van Het Gebaar aankwamen, waar we nog eventjes door de Botanische Tuin liepen was het te bewolkt om buiten te kunnen eten; er was ook niet buiten gedekt. Het restaurant was bijna geheel gevuld en gaandeweg de middag moest men zeer regelmatig ‘nee’ verkopen aan passanten.

Wij kregen een leuke ronde tafel in het voorste gedeelte met zicht op de bar, waar de drankjes ingeschonken worden. Een aperitief wilden we wel. Voor echtgenoot een glaasje champagne, ik vond het huisaperitief wel leuk voor een keertje. Een Mojitococktail. En lekker was hij, licht zoet, maar heerlijk fris.

Erbij die ongelofelijk simpele, maar oh zo lekkere bladerdeeghapjes. Brood kwam ook, mooie broodjes met boter en peper en zout en echtgenoot heeft er van gesmuld. We bekeken de kaart, het blijft een groot probleem om hier iets te kiezen, alles maar dan ook werkelijk alles lijkt zo vreselijk lekker. Echtgenoot bedacht zich dat hij de vorige keer dat we hier waren al had besloten om de rundstartaar te nemen en als dessert opteerde hij voor Soleil (waarvan ik al een foto had gezien op internet).

Ikzelf kon de paling in ‘t groen niet weerstaan en wilde als dessert erg graag Cosmo. Als wijn kozen we een Pazo de Senorans - D.O. Rias Baixas, 100% Albarino, een ons bekende wijn, eentje die we lekker vinden en die volgens echtgenoot ook goed bij zijn tartaar zou passen. Water, plat en bruisend wilden we ook graag en toen kregen we ook nog een amuse.

Diverse bereidingen van asperge. Mousse met kruim van asperge, mimosa van ei, gemarineerde asperge met limoenboter, asperge met zure room en een toefje eigeel met panchetta. In één woord heerlijk! Na niet al te lange tijd (de vorige keer was ons verteld dat de wachttijd 50 minuten zou bedragen, deze keer was het volgens mij veel korter) kwamen onze hoofdgerechten. Fantastisch alleen al om te zien... Voor echtgenoot dus de rundstartaar.

Op de kaart als Rundstartaar, onze klassieker. Rundsvlees van de hoogste kwaliteit wordt à la minute met de hand gesneden. Afgewerkt met een diversiteit van microgroenten, crème van ganzenlever en frietjes zoals u ze van ons gewend bent. Zoals gezegd: een plaatje om te zien. Onderop het bord een schitterende salsa van tomaat, mooi aangemaakt met fijne kruiden. Daarboven een streep crème van ganzenlever en dan een mooi langwerpig blok tartaar met een keur aan groentjes, kruidjes, ei, kappertjes, kortom alle klassieke ingrediënten en ook nog twee zwarte bollen, die plopten in je mond en waarin dan ganzenlever zit. Echtgenoot zat geweldig te genieten. Mijn gerecht, op de kaart als Paling in ‘t groen. Vlaamse klassieker in een nieuw jasje. Oosterschelde paling in een stoofpotje met groene kruiden, ernaast een bereiding van gerookte paling, ganzenlever en groene appel. Ook al fantastisch om te zien.

In een mooi klein pannetje heerlijke gestoofde paling met een mooi laagje van de kruiden erop en veel kruiden eronder, dit alles in een crème-achtige saus, geweldig gewoon. Ik heb nog nooit zoiets lekkers gegeten volgens mij. Ernaast in een mooie ronding de bereidingen van de gerookte paling, de ganzenlever en de groene appel. De appel vond ik terug als crème, als mousse, als bolletjes die licht naar paling smaakten, als een rolletje, als ijs en ook rauw. De paling kwam behalve bij de appelbolletjes terug in een rol, waarbij palingmousse was omwikkeld met gerookte paling. Een mooi dun plakje appel was tot een rol gevormd met erin heerlijk ganzenlever en stukjes gerookte paling....en zo kan ik nog uren doorgaan. Ook nog paling in tempura trouwens. En fantastische plakjes rauwe makreel (denk ik dan). Een ongelofelijk fantastisch gerecht dit... Ook hier overigens een aantal (nieuwe) borden van Stockmans. Een ware hype dus. We waren nog maar net van onze bewondering bekomen toen de desserts kwamen.

Voor echtgenoot Soleil. Een ring van vanille panna cotta afgewerkt met accenten van exotisch fruit en witte chocolade die een mooie zoet-zuur balans geven. Erbij een glaasje Ariyanas, Naturalmente dulce 2007, Malaga - 100% Moscatel. Zijn dessert was (alweer) een plaatje! Een mooie strakke ring vanille pannacotta met erop allerlei bereidingen van exotisch fruit, pastilles, crèmetjes, ijs, mousse, coulis etc. etc. Heerlijk fris en zeker niet zwaar. Hij was wederom zeer tevreden. Mijn dessert was zo mogelijk nog mooier om naar te kijken. Cosmo.

Een verfijnd samenspel van banaan, karamel en pure chocolade. Toetsen van vlierbes, yuzu en kalamansi zorgen voor frisheid en een klein zuurtje. Erbij een glaasje Bàrbara Forés dolç 2007, Terra Alta - 100% Garnatxa blanca. Woorden schieten bijna te kort om dit geweldige dessert te beschrijven. Schitterende bollen chocolademousse, accenten van yuzu, krokantjes omwikkelden de boterzachte stukjes banaan, heerlijke mousjes, kruim van onbeschrijflijk lekkere ingrediënten en ook nog een grijze bal, die je open kon tikken en waar dan een uiterst luchtig schuim van yuzu in verborgen was.

Een werkelijk geweldig dessert. Wel zeer machtig, dus echtgenoot moest me helpen. We sloten af met een espresso en kregen weer zo’n leuk ‘eigen’ blaadje met de espresso, die lekkere slagroom met wat likeur, twee koekjes, een keurig glaasje water en de leuke suikertjes.

Diep tevreden verlieten we laat in de middag Het Gebaar. Wat een fijn restaurant is dit!