Métis in Kuta, Bali, Indonesië

We wilden nog één keertje bijzonder eten op Bali en dat zouden we tijdens een lunch op de laatste dag doen. Onze vlucht was vertraagd, we zouden pas ‘s avonds om 8 uur gaan vliegen, dus een fijne lange lunch was logisch. De helpdesk had ons gewaarschuwd dat de rit naar het vliegveld wel tot 5 uur kon duren, dus redelijk op tijd namen we afscheid van Juli en Reno, onze huishoudster en tuinman en reden we via de mooie natuur van Bali richting het vliegveld. Ons was aangeraden in Kuta/Seminyak iets te eten, dan zou de aansluitende rit naar het vliegveld niet zo allemachtig lang duren als via Denpasar. Gezoek op internet leverde het zeer aantrekkelijke Métis op, waar nog een tafel voor vier mogelijk was. Keurig op tijd (14.00) kwamen we bij de ingang van het uitermate indrukwekkende restaurant, waar eerst de auto van binnen en van buiten helemaal onderzocht wordt, wel een beetje raar om mee te maken. We werden goedgekeurd en mochten door de slagbomen. De chauffeur zette ons keurig voor de riante ingang met een vijver met schitterende koikarpers af en zou op ons wachten op de ruime parking.

De deuren schoven open en we werden begeleid naar het zeer ruime, half buiten gelegen restaurant. Een ruime vierkante tafel in het net nog overdekte deel kregen we, fijn in de schaduw en we wilden wel een aperitief.

Cocktails deze keer maar weer. Voor mij een overheerlijke aardbeienmojito, die heerlijk fris was. Tijdens het aperitief bekeken we de uitgebreide, maar ook weer bijzonder kostbare wijnkaart. Tot mijn vreugde ontdekten we een Vergelegen en die moest het natuurlijk worden. Een all time favorite van me die je niet zo heel veel tegenkomt. We bekeken de lunchkaart (van de dinerkaart eten tijdens de lunch is not done hier helaas) en de drie mannen waren zeer eensgezind in hun keuze: tartaar van tonijn.

Tartaar van tonijn met truffelmayonaise, truffel, knoflookolie, gemengde salade en een stengel met zwart sesamzaad. Ze waren erg te spreken over de mooie, zeer verse tartaar, waarbij de truffelmayonaise en de knoflookolie uitstekend pasten. Ook de salade vonden ze lekker, tevredenheid alom dus. De erbij geserveerde broodjes (bruin en wit) waren nog heerlijk warm, dus ook die waren zo verdwenen. Ikzelf voelde tijdens het bekijken van de kaart opeens het water in mijn mond lopen bij de Tasmaanse zalm.

Een rechthoekig bord kreeg ik met mooie plakjes gemarineerde boterzachte zalm. Erop hele grote zalmeitjes (zo groot heb ik ze hier nog nooit gezien), die plopten in de mond, her en der wat kaviaar die wat minder plopte en een heerlijke zachte dillemayonaise. Ook nog wat gemengde salade en een halve citroen, keurig in een netachtig doekje geknoopt, zodat er geen pitjes op de zalm zouden vallen. Ik vond het in al zijn simpelheid geweldig lekker. Beide zonen waren eensgezind in hun hoofdgerecht.

Steak-frites met een knoflook-peterseliemayonaise. Een uitstekende biefstuk kregen ze met erbij prima frites (de enige keer op Bali dat de frieten goed waren), wat gemengde salade, een tomaat uit de oven en een kommetje met de knoflook-peterseliemayonaise. Ze waren zeer tevreden. Echtgenoot opteerde voor pasta.

Linguine met zeevruchten, tomaat en een dressing van grove mosterd. Hij kreeg perfecte linguine, goed gevuld met zeevruchten en tomaat en de genoemde dressing en was ook erg tevreden. De mosterddressing moesten we maar onthouden voor thuis (ik ben niet heel kapot van mosterd, dus ik beloofde niets). Ikzelf nam het speciale lunchgerecht van de vrijdag. Ze hebben hier elke dag een speciaal lunchgerecht. Op vrijdag is dat bouillabaisse.

Als eerste kreeg ik een bordje met daarop de ‘bijgerechten’. Een schaaltje met emmentaler, geraspt; een schaaltje met rouille en een schaaltje met wat toastjes. Vervolgens kreeg ik een vrij groot bord voor me waarin wat verschillende vissoorten lagen en aan tafel werd de vissoep bijgeschonken. Een wat klein laagje vond ik eigenlijk.... Over de smaak kan ik kort zijn: die was fantastisch. Als ik mijn ogen dichtdeed waande ik me aan de Vieux Port in Marseille...

Na de hoofdgerechten kregen we een houten bakje met daarin vier opgerolde doekjes, die al in het water stonden en dus langzaam groter werden. Nadat al het water per compartiment was opgenomen konden we met de doekjes onze handen schoonvegen. Prettig! Een dessert wilden we ook nog wel. Wederom eensgezindheid bij de heren: alledrie wilden ze de profiterolles.

Een mooi bord met flink wat profiterolles kregen ze, overgoten met warme chocoladesaus, amandelen en erbij nog wat (echte) slagroom en ook hier waren ze weer erg tevreden over. Ikzelf was bijna volzet en hield het bij twee bolletjes, wat bollen bleken te zijn, sorbet.

Mango en framboos en het was heerlijk ijs. Heerlijk fris en niet te zoet. Ook ik was dus weer tevreden. Dat Métis is een fijn restaurant concludeerden we. We sloten af met redelijke espresso en zeer tevreden verlieten we het restaurant om het laatste stukje naar het vliegveld te gaan rijden. Weer een aanrader op Bali wat mij betreft. Als je eens (zoals ik toch wel regelmatig) trek hebt in wat andere smaken dan de Balinese....