De Fuik in Aalst

Op deze nattige donderdagavond reden we de donkere Bommelerwaard in. Ons doel was Aalst. Om precies te zijn restaurant De Fuik. Parkeren kan hier nog steeds op eigen terrein, je wandelt dan even naar boven en dan sta je binnen in een receptie-achtige omgeving. Die ik tot voor kort onprettig vond, maar vanavond straalde de ruimte warmte en vriendelijkheid uit. Onze jassen en plu werden aangenomen en we kregen een fijne ronde tafel - waar ik ook om had gevraagd - in het ruime restaurant. Langs het raam voornamelijk rechthoekige tafels waar je overdag natuurlijk het schitterende uitzicht hebt over het terras en de rivier, maar ‘s avonds zie je daar niets van, dus richten wij onze aandacht op de inrichting in het restaurant. De opzet is ruim, wel redelijk duister vond ik persoonlijk, maar op onze tafel was een mooi licht gericht, dus ik kon goed zien wat er allemaal op de borden verscheen. Rechts van ons, dus verder het restaurant in nog een fijne loungehoek met een leuke open haard die ik elders ook wel heb gezien.

Prettig zittende stoelen en mooi tafellinnen vielen ons ook al op, dus het feestje kon beginnen.
Dat deden we met een glaasje champagne, Henriot hier. Een fijne champagne, lekker fris en een lichte bubbel, precies zoals we hem graag hebben.

Erbij wat knabbels. In een glaasje koekjes met sesam en peper en eentje met en van parmezaan. Lekker. Op een plaatje een bakje met droge worst, een bakje met Taggiasch olijfjes en een makaron van biet gevuld met roomkaas. Erg lekker, vooral de makaron.

Brood kwam in een leuk zakje op tafel, boter en olie stonden er al.
Het menukaartje stond al op tafel, vijf mooie gangen. Ernaast de wijnen van het wijnarrangement (49 euro). We besloten niet verder te kijken, maar gewoon het arrangement te volgen. Wijzigingen in het menu vonden we ook niet nodig, men kwam daar heel attent voor langs om te vragen of het menu beviel of dat we liever iets anders wilden, keurig vond ik dat, waarna er wat amuses kwamen.

Drie. Erg leuk gepresenteerd in een grijs bakje met daarin drie leistenen plaatjes waarop de amuses lagen. Van links naar rechts gelei van tomaat gevuld met geitenkaas, olijf en rijst en erop wat gepofte knoflook; pastrami gevuld met baba ganouch, artisjok en erop wat cresse en bruine bonenijs, gerookte popcorn, ossenworst en zuurdesem.
Hier kan ik kort over zijn: alledrie geweldig lekker.. Hoog op smaak, leuk van texturen en een breed palet van indrukken. Daar hou ik van.De bediening hier is uiterst prettig even tussendoor, ieder heeft zo zijn taak en zijn specialiteit, niemand loopt elkaar in de weg en de gastvrouw ziet ieder detail en stuurt de crew uitstekend aan. Een genot om te zien.

De eerste wijn, een Pinot Blanc, Jean Sipp 2010, Elzas wordt ingeschonken en krijgt een uitgebreide toelichting van de begeesterde sommelier. Een fijne frisse wijn met toch het zoetje erin wat past bij het gerecht.

Eendenlever/salade aardappel/crème fraîche/sinaasappel/zuurdesem. Drie rondjes salade van aardappel troffen we aan. Erop een rondje gelei van paling, prachtig van smaak, daarop een quenelle eendenlever, ook al zo lekker en bovenop dan wat sinaasappelolie. Een prachtige combinatie en ook de wijn paste er uitstekend bij. Op mijn vraag waar precies de zuurdesem te vinden was antwoordde men dat de koks het krokantje van zuurdesem helaas vergeten waren. Nu lag ik daar geen seconde van wakker, ook zonder was dit zonder enige twijfel een uitstekend gerecht. Erg leuk met de gelei van paling en de sinaasappelolie!
De tweede wijn, een Keller 2010, Grüner Sylvaner, Rheinhessen, Duitsland was een heel prettige, wat stuivende wijn, zonder zoetje en paste ook weer prima bij het gerecht. Ik maak zelden mee dat wijn en spijs zo goed bij elkaar passen als hier. Werkelijk een compliment waard.

Het gerecht, rode mul/avocado/bleekselderij/appel/peterselie zag er wederom schitterend uit. Op een bedje van avocadosalade, waarin de rinse toets van de appel duidelijk te proeven was, lag een heerlijk stukje rode mul. Ernaast nog wat toefjes crème van avocado en eromheen de nage van bleekselderij. Het stukje vis was afgedekt met wat wortel en wat gefrituurde peterselie. Perfect van cuisson alles, waardoor het relatief simpele gerechtje een erg mooi gerecht werd. Wederom mooi op smaak en leuk in de combinatie.
De volgende wijn, een Velih ‘To’ 2008, Chardonnay-Welschriesling-Sauvignon Blanc, Burgenland, Oostenrijk, vonden we een schitterende wijn. Een zeer smaakvolle blend, die we zeker gaan onthouden.

Het gerecht erbij, schelvis/gebrande langoustine/zwezerikkaantjes/ui/pastinaakcrème zag er prachtig uit. Heerlijke gestoofde ui met eromheen een prachtige jus van langoustines. Daarop het uitstekende stukje schelvis met erop de gebrande langoustine. Prachtig van textuur en mooi van smaak. Het enige was dat ik de zwezerikkaantjes niet direct kon ontdekken eerlijk gezegd en navraag leidde ertoe dat bleek dat de koks deze waren vergeten bij ons. Dat was wel jammer, want ik kon me zo voorstellen dat de kaantjes iets meer bite aan het mooie zachte gerecht zouden geven.

De gastvrouw echter loste dit weer prima op, door ons een apart kommetje met flink wat kaantjes aan te bieden. Die kaantjes waren inderdaad erg lekker, beslist niet vet en vol van smaak. Een leuke manier op een foutje op te lossen vonden we.
Bij het vleesgerecht schonk de uitstekende sommelier een Flor de Vetus 2009, Tempranillo/Toro, Spanje. Een complexe, mooie wijn met een lange afdronk.

Hij deed het wederom uitstekend bij het gerecht. Iberico Presa/balkenbrij/polenta-pompoen/paprika/laurier/zoete aardappel. Wederom een mooie bord. Een streep zoete aardappel met erop wat driehoekjes balkenbrij, die erg lekker was; wat rondjes van polenta met pompoen die ik ook lekker vond, terwijl ik bepaald geen polentaliefhebber ben, wat gepofte paprika, heerlijke stukken varkensvlees (van de lende) en een prachtige laurierjus. Van die jus had ik graag wat meer willen hebben. Wederom tevredenheid alom dus.

Het dessert was een plaatje om te zien. Ananas/blanc manger/sorbet van ananas en jasmijn/amandel/vanille macaron/marsepein. Precies dat troffen we ook als een plaatje op het bord aan. Geweldig lekker allemaal, heerlijk fris en goed bij elkaar passende smaakjes. Erbij verder nog twee keer gelei van verveine en ergens zat ook nog iets van Sambuca. Een uitstekend dessert. Als bijpassende wijn had de sommelier gekozen voor een Rabi 2007, Grüner Veltliner, Auslese, Kamptal Oostenrijk. Een verrassing voor mij, ik wist niet eens er van de Grüner Veltliner ook Auslesen bestonden. Een heerlijke, niet te zoete, dessertwijn, uitstekend passend weer. Ik val in herhaling, ik weet het, maar ik maak zelden mee dat een wijnarrangement zo goed past bij de gerechten.

We waren er nog niet.

Espresso wilden we graag en een prachtige tafel met de meest prachtige heerlijkheden werd voorgereden. Of we onze keus maar even wilden maken....
Ik herinner me wat noga, gedroogde aardbeitjes, kersentumtum, een tweetal lolly’s, wat boterkoek, wat gevulde speculaas en een prachtige witte bonbon en vond het erg moeilijk kiezen, maar uiteindelijk lukte dat natuurlijk wel.

Ik heb heerlijk zitten genieten van alle lekkernijen en ook hier krijg je gewoon een tweede kopje espresso als je dat wenst, zonder extra kosten. Wat een gastvrij restaurant!

Na het betalen van de rekening en het uitdelen van complimenten her en der verlieten we diep tevreden De Fuik. We keren hier zeker terug, het was genieten hier. De maandag voorafgaand aan ons bezoek was het weer het jaarlijkse Michelingebeuren en helaas is De Fuik hun ster kwijtgeraakt. Ik ben ervan overtuigd dat dat alleen maar zo is vanwege de wisseling van eigenaar en dat het volgend jaar weer helemaal in orde komt met die ster. Maar los van die ster vind ik dat De Fuik er absoluut beter op is geworden met de wisseling!