Mijn Keuken in Wouw

En weer reden we naar het voormalige gemeentehuis onder de rook van de Lambertuskerk in Wouw. Het was de eerste zondag van de restaurantweek en ik had een plekje kunnen veroveren voor de lunch bij Mijn Keuken.

We waren wat aan de vroege kant, slechts 1 andere tafel was bezet. Toen we vertrokken waren alle tafeltjes bezet.
De ontvangst was allervriendelijkst en we kregen een fijne ronde tafel in de grote zaal. Het restaurant is min of meer in twee delen gesplitst, rechts van de ingang een wat kleinere ruimte, in het midden een half open keuken en dan een wat ruimere ruimte.

De vorige keer zaten we rechts, nu dus links.
Buiten staat overigens ook nog een mooi terras, maar het was helaas een nogal regenachtige dag, dus dat terras was niet gedekt.
We begonnen met een aperitief, het huisaperitief. Een Cava met Amaretto en Campari.

Lekker. Erbij wat knabbels. Een klein bakje huisgemaakte tomatensaus met grissini met kruiden en kletskoppen met quinoa en inktvis; een bakje met gevogeltelevermousse en soldaatjes van brioche en een standaard met kletskoppen met onder andere zwarte rijst, cornflakes en ras el hanout. Lekkere knabbels.

We kregen allen het menukaartje van deze middag. Amuses en vier gangen voor 45 euro. Een wijnarrangement voor 32.50, een BOB-arrangement voor 16.50 en kaas in plaats van dessert 4.50 supplement. Volkomen helder dus.
We bekeken de wijnkaart en besloten tot een Bodegas Terras Gauda, Albariňo en daarna een Wirra Wirra, The 12th man, Adelaide Hills (ik ben nu eenmaal gecharmeerd van de Wirra Wirra wijnen). Opvallend dan weer wel dat de Wirra Wirra hier 15 euro duurder is dan bij De Pastorale.....

Brood met boter, peper, zout en olie kwam op tafel, ruime hoeveelheden en zeer voortvarend werd de eerste wijn ingeschonken, die zich prima hield bij de smaakjes die volgden en de amuses kwamen ter tafel.

In een glaasje een frisse salade van tomaat, geitenkaas, sjalot met vogelmuur en pimpernel, in een diep bordje een zachte crème van jonge geitenkaas met een licht gelerende bouillon van tomaat met sorbet van olijfolie en een tomatenbrioche met overjarige geitenkaas op de rand en erachter nog een glaasje met soldaatjes van komkommer, gemarineerd in rijstazijn.

De tweede amuse was prachtig, de eerste redelijk gewoon en de komkommer gewoon lekker. Er lag nog een prachtig blaadje bij de salade van tomaat, wat ik eigenlijk nog niet gezien had, erg mooi.

Vrij snel erna kwam het voorgerecht.

Maurits en ikzelf hadden gevraagd om bij ons geen venkel te gebruiken, dus wij kregen in plaats van een venkelsalade een groene salade. Het gerecht was in sesam en limoen gemarineerde tonijnfilet, Noordzeekrab, geserveerd met een ijsgekoeld soepje van watermeloen, vanille en bergamot, frisse tomaten en een sorbet van Yuzu. Een mooi, zomers gerecht. Erbij nog kleine bolletjes meloen. Drie soorten: de Galia, de Canteloupe en de watermeloen. Ook vonden we nog flinterdunne rolletjes rettich en plakjes radijs.

Na een korte pauze verscheen het tussengerecht. Cassoulet met krokant gebakken rode mulfilet, Oosterschelde paling, zeekraal en schuimige saus van asperges. Op een bedje van flink wat in stukjes gesneden zeekraal en stukjes asperges (groene, witte en korenaar) lag een prachtig stukje mul met daarop een heerlijk zacht van smaak zijnd stukje paling. Dat alles werd begeleid door een mooie schuimige aspergesaus. Alweer een mooi gerechtje.

We waren toe aan de tweede wijn en die beviel ons uitstekend.
Het duurde opeens wel een stuk langer voor de gerechten kwamen, dusdanig veel langer dat we het nare gevoel kregen ‘gelijk getrokken’ te worden met de andere gasten die veel later binnen waren gekomen. Ik besef dat de - overigens uitstekende - bediening daar niet zoveel aan kan doen, maar als we in de knel komen met de wijn, terwijl 2 flessen toch bepaald niet weinig is klopt er mijns inziens iets niet. Erg jammer vond ik het, want ik mag Mijn Keuken graag bezoeken....

Het hoofdgerecht was gebraden Hollands kalf, parmezaanrisotto, diverse voorjaarsgroenten en een saus verrijkt met Madeira. Precies dat lag er ook op het bord en het was wederom erg lekker. Vooral de risotto kon me erg bekoren. Ook de diverse groentjes - peultjes, dubbelgedopte tuinboontjes, asperges, erwtjes - vond ik erg lekker.

De wijn was op en dessertwijn wilden we niet, dus we bleven bij het water.

Het dessert deze middag was een cilinder van amandel met een citroen tartelette, parfait van rozenblaadjes, gemarineerd rood fruit en yoghurtspongecake.
De cilinder van amandel was mooi krokant, de tartelette met citroen op de parfait van de rozenblaadjes was heerlijk, zo ook het fruit. Ik begrijp de hype van de spongecake niet zo, ben er eerlijk gezegd ook geen fan van. Het staat nogal rommelig en voegt ook qua structuur wat mij betreft niets toe. Maar: een lekker dessert.
We waren toe aan de koffie en drie van ons wilden graag espresso.

Die is hier goed. Jammer dat er maar voor drie personen truffeltjes op tafel kwamen.
Die overigens wel lekker waren.

Wel voor vier personen kwam er een glaasje met smoort * met een aardbeiensausje, erg lekker en bij het tweede kopje kwam men nog langs met een plateautje met vier verschillende mooie koekjes.

Van de zeer vriendelijke bedienende man kreeg ik nog de Europese gids van de JRE, we gaan over enkele weken tenslotte het mooie Italië weer onveilig maken en vorig jaar hebben we een aantal goede adressen uit de gids gehaald. Heel aardig van hem dus.

Na het betalen van de rekening wandelden we richting auto en waren het erover eens dat de maaltijd en de bediening goed was, maar dat de wachttijden op den duur te lang werden en dat vinden we onprettig. Jammer. Ik wil daar overigens niet teveel de nadruk opleggen, Mijn Keuken is zeker niet het enige restaurant waar dit gebeurt en de kwaliteit van bediening en maaltijd is voldoende om erover heen te kunnen stappen, maar het is wel een punt van verbetering wat mij betreft.


* Smoort is een oud-Hollands recept op basis van wei met room, sinaasappelzest en vanille. (informatie wat ik heel vriendelijk telefonisch van de sous-chef heb gekregen)