De Hermitage in Rijsoord

Maurits verjaart één van de laatste dagen van september en ook dat vieren we natuurlijk onder andere in een restaurant. Ik had me - nu echt voor de laatste keer - laten verleiden tot de aankoop van een Groupon. Bij de Hermitage in Rijsoord, een restaurant waar echtgenoot zeer over te spreken is - hij eet er regelmatig zakelijk - en waar ik wat minder over te spreken ben, omdat er altijd wel iets is. Maar dit leek een zeer aardige aanbieding - 189 euro voor een zevengangendiner voor 4 personen - en bovendien was ik gewoon ook weleens nieuwsgierig wat ze ervan zouden maken. Parkeren gaat goed daar op de ruim parkeerplaats en we wandelden via het tuintje naar binnen. Een - uiteraard - vriendelijke ontvangst en omdat er veel lawaai uit de bar kwam werden we direct naar ons tafeltje geleid. Op de entresol, boven het restaurant als het ware. Geen ideale plek, want warm. Erg warm zelfs op den duur. De beste plek in dit restaurant vind ik nog altijd een plekje bij het raam aan de waterzijde om zomaar te zeggen. In het midden namelijk beweegt de vloer mee als de zwarte brigade erover heen loopt en ook dat is op den duur nogal storend (vind ik). Een glaasje champagne hoort bij een verjaardag en dat is hier Veuve Clicquot Ponsardin. Lekker.

Erbij direct een plateautje met wat hapjes. In een glaasje stengeltjes met mint en vadouvan. ernaast een koekje met pompoen en gebrande pompoen en daarnaast een gepekeld tomaatje gevuld met gelei van gin en tonic. Vooral het tomaatje vond ik erg lekker, heerlijk fris en een mooie combinatie. Brood en alles kwam op tafel en we bekeken de (mooie en betaalbare) wijnkaart. We besloten tot een Condrieu André Perret 2008 en die was alles wat ik van een Condrieu verwacht. Het eerste gerechtje kwam.

Op een plaatje. Kort gebakken zalm met 5-spices, Gillardeau oester, schuim van oester, diverse structuren van komkommer en een emulsie van kropsla. Een absoluut aardig gerechtje, jammer dat in één van de vierkantjes zalm harde stukjes zaten, dat werkt altijd op mijn eetlust helaas.

Het tweede gerechtje bestond deze avond uit couscous met grapefruit, Pata Negra, gamba, een sesamkoekje, mayonaise en wat groentjes. Ook een aardig gerecht waarbij de losse elementen niet echt samenkwamen, maar afzonderlijk wel smakelijk waren.

Het derde gerecht was een soepje van pompoen met Bouchotmosseltjes (twee) met een gepocheerd hoeve-ei. Precies dat ook kregen we. Het soepje vond ik aan de flauwe kant en het ei was prima gepocheerd. Meer heb ik over dit gerecht eigenlijk niet te vertellen, ik vond het eerlijk gezegd aan de zeer simpele kant.

We vervolgden met gebakken kabeljauw met een saus van paprika en truffel. Het zal aan mijn smaakpapillen liggen, maar ik vond de saus flauw, terwijl echtgenoot er wel over te spreken was. De kabeljauw overigens was perfect van cuisson. erbij een streep crème van aubergine, wat me nooit zoveel zegt en dus hier ook niet. Het overige garnituur, waaronder het aardappeltje op de rand van het bord, was gewoon niet gaar, integendeel zelfs, dat was nog keihard. Op de kabeljauw na dus een nogal teleurstellend gerecht eigenlijk. Omdat de wachttijd tussen de gangen flink lang geduurd had waren we inmiddels bijna klaar met de tweede fles Condrieu. Iets wat ik storend vind, een goede sommelier let erop bij het inschenken dat de gast een beetje uitkomt met de gerechten. We waren van plan geweest een Marsannay bij het hoofdgerecht te nemen, maar drie flessen wijn vinden we teveel van het goede ook al hebben we een BOB tegenwoordig. We dronken de Condrieu dus ook bij het hoofdgerecht, nadat we hadden aangegeven bij het afruimen van het kabeljauwgerecht dat het allemaal wel wat sneller mocht van ons...

Het hoofdgerecht bestond uit bavette van de zwaar bejubelde BGE (Bigg Green Egg), met een saus van biet en fenegriek en zomergroenten. Een licht rommelig bord met op het zicht mooi rood vlees kregen we. Ik kan er kort over zijn: ik vond het vlees taai en niet lekker. De saus van biet en fenegriek vond ik dan weer wel prettig, hoewel de kleur slecht gekozen is, want het leek net of het vlees niet lang genoeg gerust had. De groentjes waren erg al dente, maar wel smakelijk. Wederom een gerecht waar ik niet heel enthousiast over was dus helaas.

Het kaasgerechtje (altijd een leuk idee en ik stel zo'n gerechtje dan ook bijzonder op prijs) bestond uit een mousse van geitenkaas met zwarte olijf, gelei van ananas en popcorn en dat vond ik wel lekker. Mooie mousse met een flinke geitenkaas smaak, waar ook de olijf tot zijn recht kwam en wat mooi combineerde met het frisse van de ananas. Leuk dus!

Het dessert vond ik de topper van de avond, hoewel ik zo ongeveer wel volzet was inmiddels en dus helaas niet alles kon opeten. Het bestond uit ijs van ras el hanout, diverse bereidingen van witte chocolade, papaya en een hazelnoottaartje en het was echt erg lekker allemaal. Bij het koffie- en theeservies waarmee we deze avond afsloten kwamen nog allerlei lekkernijen, die vooral door de mannen soldaat zijn gemaakt, mijn buikje was meer dan gevuld inmiddels.

Op de (iets teveel) minpuntjes na hebben we toch een fijne avond gehad, eerlijk gezegd voornamelijk omdat we altijd zoveel te praten hebben met zijn vieren. De maaltijd vond ik persoonlijk licht teleurstellend, ik miste de wow-factor.