Een ruime parkeerplaats met grind, een trap met aan weerszijden gedekte tafels en gasten en een entree met een grote tafel met heel veel brood. Een inrichting in rustige tinten.
Voor een impressie van de kaart, inclusief de wijnkaart, verwijs ik naar de website.
Wij kozen eensgezind voor het driegangenmenu (40 euro, met wijn 50 euro), tweemaal met een wijnarrangement. Het tussengerecht, een aspergesoepje met Black Tijgergarnalen, trok ons niet. Een viergangenmenu komt op 50 euro, met wijn op 60.
Als aperitief namen we een glaasje witte wijn. Op mijn vraag wat voor wijn het was, was het antwoord ‘een Chileense’. De website leert me dat het een Vilcùn, een chardonnay was. Niet onaardig vonden we hem.
Brood kwam op tafel met olie en boter, zout en peper stond er al.
Na enige tijd verscheen een amuse.
Op een Chinese soeplepel voor ons alledrie twee rolletjes carpaccio van varkensvlees met een dip van tonijn. De tonijndip was lekker, het vlees was aan de taaie kant helaas.
De eerste wijn werd voor ons ingeschonken, een Verdecchio dei Castelli Jesi, die we lekker fris vonden. De wijn begeleidde het voorgerecht, tapas.
Een gerechtje in drieën. Links een tartaar van tonijn met een crumble van wasabi en wat avocadocrème met erbij een kerriekoekje en radijs. De tartaar was goed, de wasabi zeer licht aanwezig, dus een lekker hapje. In het midden een preisoepje, wat ik nogal gewoontjes vond en rechts een rechthoek van couscous met diverse groentjes, een cannelloni van zwartpootkip en kerriecrème. Erop nog een koekje. Niet onaardig, maar de structuur van de (fijne) couscous vond ik niet prettig. Geheel persoonlijk dus.
De tweede wijn werd ingeschonken. Voor echtgenoot een Valtus, Alain Maurel, Pays d’Oc, voor mij een Chateau de Saint Sériès, Coteaux du Languedoc, Veille Vignes, 2009.
Beide mannen hadden namelijk gekozen voor de lottewangen op jonge prei, wortelcrème, peterselie en aardappelnootjes. Een mooi rechthoekig bord met precies de genoemde ingrediënten kregen ze allebei en ze vonden de vis en de groentjes, op de prei na, die ze allebei taai vonden, lekker. Jammer alleen dat de portie van Maurits beduidend kleiner was.
Voor mij de Ierse entrecote met auberginecrème, pikkels, tamarinde en drie aardappelbereidingen.
Mooie plakken vlees kreeg ik met erbij de genoemde groentjes. De aardappelbereidingen waren een fondant, een gratin en een quiche-achtig iets, lekker, de tamarinde en de auberginecrème konden me ook bekoren, maar de pikkels, die helaas ook onder het vlees lagen waren gigantisch scherp, zo scherp dat ik even dacht met wasabi van doen te hebben. Een beetje jammer want het uitstekende vlees viel er tegen weg.
Bij de dessertgang liepen onze wegen weer uiteen.
Maurits koos voor het zoete dessert, drie kleine desserten en kreeg een mooi bord met een macaron met aardbeienmousse, een kopje met een crème brûlée van witte chocolade en mokka en een chocoladekersentaartje. Hij was erg tevreden.
Wij kregen kaas van Van Tricht.
Met voor echtgenoot een glaasje van de rode wijn die ik bij het hoofdgerecht had en voor mij een glaasje witte wijn wat hij bij zijn hoofdgerecht had.
Drie kaasjes kregen we, die goed waren. Erbij wat vijgjes en abrikozen en nog wat getoast Kletzenbrood.
We sloten af met een espresso, waarbij een cakeje en een cuberdon voor ons drietjes kwam.
Op enkele aantekeningen na een prettig restaurant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten