Harderwijk ligt op een uurtje van onze woonst, dus we waren er zo. Parkeren is niet zo makkelijk niet en na een rondje over het plein waar ik ook ‘t Nonnetje zag liggen waar vroeger de ouders van Chris kookten, liep ik naar binnen want ik had iets over valetparking gelezen. En inderdaad, dat kennen ze hier gelukkig.
De ontvangst was allervriendelijkst en we werden het geheel verbouwde restaurant binnen genood. Modern, stenen muren, fijne stoelen en een schitterende wijnkast. Ook een prachtige kaaswagen overigens en zicht op de open keuken. Onze tafel keek op alles uit, dat was dus erg prettig.
Of we champagne wilden. Dat wilden we wel ja. Heidsieck hier en die beviel me. Fris en frank en niet te bubbelig. Erbij allemaal hapjes.
In een zakje burrito’s met een peperdip, bolletje van prei en bacon, een koekje met kerrie, een bolletje meloen met een plakje ham eronder, een bitterbal van piccalilly met mosterdmayonaise en een balletje van dadel, geitenkaas en walnoot. Allemaal erg lekker en een mooi begin ook.
Op tafel stond al het zwarte zout uit Hawaii met ernaast een cilinder lekkere olijfolie. Brood verscheen en we kregen een uitleg over het driegangenverrassingsmenu. Nou ja, uitleg...verrassing is verrassing tenslotte. Dat menu kost hier 30.00; qua extra’s had men hier drie mogelijkheden: optie exclusief (15.00), dan wordt er in het menu kaviaar, ganzenlever en truffel verwerkt; een extra tussengerecht (10.00) en extra kaas (16.00). De optie exclusief verwierpen we, het enige wat we er eigenlijk echt lekker van vinden is de ganzenlever, kaviaar hoeft niet echt zo en truffel smaakt in dit jaargetij over het algemeen toch naar niets. Wel wilden we het extra tussengerecht en de kaaswagen.
Een wijnarrangement was mogelijk voor 8.50 per glas, wat ik bij nader inzien eigenlijk wel vreselijk duur vind, maar goed, het was lekkere wijn.
Water met bubbels en ijswater was waar ik om vroeg en volgens mij ook kreeg en ik vind het dan ook niet leuk om op de rekening te lezen (nu al) dat er 4x een waterarrangement is gerekend voor 18.60 in totaal. Ten eerste vind ik de term waterarrangement onwijs (Niven bv. hanteert die term ook) en voor wat kraanwater reken je toch gewoon niets? Ik blijf dat een punt vinden.
De eerste wijn werd ingeschonken, een Grüner Veltliner. Een lekkere wijn deze, de uiterst vriendelijke meneer van de witte brigade plakte (het was een plaketiket, geestig) het etiket nog voor me op een papiertje, zodat ik precies wist wat we dronken, zeer attent.
Erbij een amuse. Eentje in tweeën. In een glaasje een gazpacho en ernaast in een laag glas blokjes tomaat en meloen met een erop een mousse van Bloody Mary en een krokantje gemaakt van ansjovis. Beiden mooi vol van smaak en heerlijk zomers.
Het voorgerecht, tartaar van makreel met grapefruit, makreel gemarineerd in soja met een saus van paling en een krokante gamba vonden we allemaal een succes. De tartaar was erg lekker, niet te vettig, het stukje gemarineerde makreel was ook uitstekend, waarbij vooral de saus van paling bijzonder goed was. De krokante gamba was ook erg lekker en ook alle groentjes en kruidjes en krokantjes konden ons erg bekoren. Een mooi gerecht.
De tweede wijn, een McManus Viognier, beviel me ook al zeer, ik ben nu eenmaal nog steeds fan van viognier, hoe vettig sommigen hem ook vinden. Mij bevalt met name het bloemige, lichte karakter van de wijn.
Hij paste prima bij het extra gerecht. Coquille met pata negra en crème van knolselderij en wat oude kaas. Een mooie coquille troffen we aan met flink wat stukjes krokante pata negra, een heerlijke crème van knolselderij en wat schaafsels oude kaas. Een uitstekende combinatie en net als bij ‘t Cruydt in Hoogstraten had ook hier de kok de coquille in vleesjus gebakken volgens mij, hij smaakte in ieder geval wel naar biefstukjus. Heerlijk!
De volgende was was een Chianti, Casala di Valle en die was in orde. Zoals een Chianti hoort te zijn.
Het hoofdgerecht was deze middag Kemplandhoen met aardappeltjes en een saus van morilles. Uiteraard lag precies dat op het bord. Twee stukjes van die kip met heerlijke krokante aardappeltjes en een lekkere saus van morilles. Bovendien nog wat cantharellen, een rolletje van spitskool, een rondje biet, wat aardappelpuree en bosuitjes. Een lekker licht gerecht.
We hadden aangegeven de kaaswagen te willen en ik vertelde de vriendelijke sommelier (dezelfde de hele middag, dat is toch wel prettig zo aan je tafel) dat ik graag een mooi glas witte wijn drink bij mijn kaasjes en dat resulteerde in een glas Bellingham, Zuid-Afrika, een chardonnay/viognier en ik vond hem erg lekker en uitstekend passen bij de kaas.
We gaven allevier aan welke kazen onze voorkeur hebben en er werd voor ons allen een bordje gemaakt. Erbij wat stokbrood, gedroogde appeltjes, rozijnen en nootjes en alweer waren we tevreden. Hoewel ik 5 kleine stukjes aan de magere kant vind voor 16 euro, maar okay, ik had een goede bui...
Het dessert, bramen en chocolade, beviel me ook al zeer. Ik ben dol op de combinatie rood fruit (behalve dan bosbessen, die combinatie bevalt me helemaal niet) met chocolade. IJs van bramen, allerlei chocoladeheerlijkheden met en zonder bramen troffen we aan en het glaasje Elysium wat de sommelier schonk paste er uitstekend bij. Alweer een schot in de roos.
We sloten af met espresso en thee en kregen een lange granieten lat met heerlijke friandises en diep tevreden verlieten we Basiliek. Om zeker naar terug te keren.
Hoewel ik de rekening van ruim 500 euro voor een restaurantweekmenuutje dan eerlijk gezegd toch wel enigszins buitenproportioneel vind, hoewel ik besef dat we ons niet hebben ingehouden.....dat wil ik dan toch wel even aantekenen. Parkeerservice kost hier overigens 7.50.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten