Totaal aantal pageviews

vrijdag 4 maart 2011

De Burgemeester in Linschoten

Na toch weer een te lange tijd was het dringend noodzakelijk om onder het genot van een fijne maaltijd elkaar bij te praten.
Dat gingen we doen bij De Burgemeester in Linschoten. Altijd al een favorietje van me. Helaas was ik nog niet in de gelegenheid om er te eten sinds ze hun ster hebben gekregen bij de laatste sterrenronde, maar op deze vrijdagavond was het dan toch zo ver.
Rond half 8 arriveerde ik en ik was de eerste van ons gezelschapje. Beide mannen kwamen iets later in het al geheel gevulde restaurant. Wat overigens qua akoestiek niet briljant is, maar dat kan ook komen omdat er een nogal groot gezelschap pal naast ons zat die op den duur nogal schreeuwend met elkaar converseerden. Storend, zeker toen ook de kok nog een duit in het zakje kwam doen aan die tafel.

Op tafel al boter, olie, peper en zout en we begonnen met een Prosecco ‘Althea’. De wijnkaart hier is nogal Italiaans getint, dus Cava is niet voorhanden. Een gewone prosecco vond ik het, maar zoals bekend ben ik niet erg kapot van prosecco.
Erbij wat knabbeltjes. Olijfjes, een bitterbal van gruyere, plakjes salami van Iberico en geroosterde amandeltjes. Lekkere knabbeltjes. Wel vergeten op de foto te zetten helaas.
We kregen de kaarten en een uitleg over de menu’s. Voor een impressie verwijs ik naar de website.
De menu’s spraken ons eigenlijk niet echt aan en ook gezien de prijsstelling vonden we dat we best à la carte konden eten.

Op tafel stond een kaartje met een aantal wijnen die ‘getapt’ worden uit een ingenieuze wijnkast die tegen de wand in het restaurant staat. Vrij dure wijnen vond ik eerlijk gezegd, zo stond een glas Viré-Clesse geprijsd voor 11.50, terwijl een fles 55.00 kost. We vroegen of het mogelijk was een wijnarrangement te krijgen bij onze bestellingen en dat was wel mogelijk, hoewel ze meestal alleen arrangementen bij menu’s schenken. Ons werd gevraagd of we het dan goed vonden dat er ook wijnen van het kaartje, dus uit de wijnkast geschonken zouden worden. Daarmee hadden we geen problemen. Het leverde overigens wel een wat rare rekening op, die ik nog steeds niet goed begrijp. Zo hebben we 4 glazen wijn uit het wijnarrangement gedronken (30.00), 1 ‘bob’- wijnarrangement (4.00), 1 glas Viré-Clesse (11.50), 1 wijn per glas (9.50) en 1 glas Cannonau Tonnaghe (7.50). Ook na wat gepuzzel ben ik er niet helemaal uit, maar dat kan nog komen....


Een amuse verscheen.
Een glaasje met van onder naar boven crème van gerookte ham, gelei van ossenhaas, schuim van hollandaise saus met erin een eitje.
Mooi om te zien en het schuim van de hollandaise met het eitje erin was heerlijk. Zo ook het plakje gelei van ossenhaas, terwijl de gerookte ham ons minder kon bekoren.


De gerechten verschenen. Voor de heer rechts van me een plateau met drie bereidingen van yellowfin tonijn; een rouleaux van tonijn in sojagelei op komkommer; tartaar van tonijn met sorbet van wasabi en in groene kruiden dichtgeschroeide tonijn met mangochutney.
Hij was er zeer over te spreken, vooral de sorbet van wasabi, die prachtig zacht van smaak was viel hem op.
Erbij een glaasje 2009, Friulano, Visentini maakte het gerecht compleet.


De heer aan mijn linkerzijde had gekozen voor de rundercarpaccio met huisgemaakte Filet Americain, croutons en verse ‘Norcia’truffel.
Een mooi bord uitstekende carpaccio kreeg hij, aan tafel nog flink wat parmezaan erover geraspt. De quenelles filet americain vond hij geweldig lekker en ook de truffel waar kwistig mee was omgesprongen, kwam fijn uit de verf.
Ook hier maakt het glas 2008 Vernaccia di San Gimignano Riserva ‘Cassandra’, Zeta Project-M Barzaghi het gerecht compleet. Tevredenheid alom bij de heren.

Ikzelf had gekozen voor de aardappel-truffelsalade met een rouleaux van ganzenlever en in champagnevinaigrette gemarineerde coquilles met ‘Norcia’truffel. Voornamelijk omdat dit gerecht me deed denken aan dat heerlijke gerecht van Bruneau wat ik thuis ook nog steeds klaarmaak voor gasten.
Een prachtig opgemaakt bord kreeg ik, met onderop een rondje van zeer fijn gesneden brunoise van aardappeltjes met behoorlijk wat truffelolie erdoor, erop een rondje van zeer dungesneden foie gras en daarop een rondje van in plakjes gesneden gemarineerde coquilles.
Erop nog wat kruidjes en plakjes truffel.
Nu is het mijn gewoonte om van alle gerechten eerst een hap van alle ingrediënten te nemen en daarna een hapje van alle losse onderdelen. Het gerecht was loeizout! En ik ben een zoute eter, ik zout eigenlijk altijd bij, dus als ik zeg dat het loeizout is, dan is het ook zo. Ik weet ook hoe het kwam. Alledrie de laagjes waren nog eens gezouten met grof zeezout. Een paar korreltjes bovenop was wel genoeg geweest. Heel erg jammer, want de zeer verfijnde smaakjes vielen nu helemaal weg.
Erbij een glaasje 2006, Soave Classico ‘Casette Foscarin’, Monte Tondo (Garganega, Trebbiano, Chardonnay).



De heer links van me vervolgde zijn menu met de gebakken ganzenlever met gekarameliseerde appel, calvados-jus, getoaste brioche en caramel-popcorn en was hier zeer over te spreken. De gebakken ganzenlever was perfect en zo ook alle bijgerechtjes. Vooral de popcorn vond hij erg leuk.
Erbij een glaasje 2008, Gewürztraminer ‘Lunare’ Cantina Terlano uit ik meen Trentino Aldige en ook die wijn paste uitstekend bij de ganzenlever.


Ikzelf wilde graag de raviolo van gestoofde kalfswang met Ibérico ham, rouleaux van ganzenlever en schuim van zwarte truffel proeven.
Een mooi opgemaakt bord kreeg ik met onderop allerlei groentjes, erop de ravioli met de vulling van gestoofde kalfswang die erg lekker was, erop een beetje veel koude ham en daarop een nogal minuscuul rondje ganzenlever waarop een cresse lag, die bijzonder zuur was. Het schuim van truffel lag er aan beide kanten naast. Ook hier was kwistig met zout omgesprongen, terwijl de ham en zeker gezien de ruime hoeveelheid voldoende zout met zich meebracht.
Wederom niet echt wat ik ervan verwachtte. De ravioli met de kalfswang was erg lekker, de rest combineerde niet.
Erbij een glaasje 2008, Langhe Nebbiolo ‘Roccardo’ Roche Costamagna. Een prima wijn.


De heer rechts van me had als hoofdgerecht gekozen voor de Schotse runderentrecote met gebraiseerde ossenstaart, Béarnaise en kalfsjus en kreeg een nogal rommelig bord met overigens uitstekende entrecote en heerlijke ossenstaart. Ook de béarnaisesaus kon hem bekoren net zoals de paddestoelen en de jus maakte het volgens hem àf. Erbij een glaasje 2003, Colli di Rimini ‘Montepirolo’, San Patrignano wat prima paste bij het gerecht.
Even een opmerking over de sommelier. Hij deed zijn werk uitstekend, had een fijne toelichting bij elke wijn en gaf me aan het eind van de avond een getypt vel papier met alle gerechten en wijnen erop. Erg prettig dus.
Het overige personeel, op enkele heren na, was aan de jonge kant en had soms de neiging om te rennen en dat kan natuurlijk niet in een sterrenrestaurant, enige begeleiding moet dus nog plaatshebben. Ook was de uitleg die de dames gaven vaak onvolledig, soms werd er maar 1 gerecht toegelicht, soms helemaal niets en dat is toch niet fijn.


De heer links van me had als hoofdgerecht de wilde zeebaars met tartaar van gerookte IJsselmeerpaling, risotto van spinazie en een gepocheerd ei.
Mooie stukje zeebaars met erop de tartaar van de gerookte paling kreeg hij, de combinatie vond hij uitstekend, een gepocheerd eitje wat hem erg kon bekoren en zo ook alle andere zaken die hij op het bord aantrof.
Erbij een glas Viré-Clessé ‘Vieilles Vignes sur le Chêne’ 2007, Domaine Michel, Bourgogne. Een prima wijn natuurlijk die het goed deed bij zowel de zeebaars als de paling.


Ikzelf had gekozen voor de krokant gebakken kalfszwezerik met gekonfijt buikspek en citroenboontjes. De sommelier had me nog gevraagd of het niet teveel kalf en ganzenlever zou zijn, heel attent van hem, maar dat vind ik nu juist het prettige van af en toe à la carte eten, dan kun je lekker kiezen waar je op dat moment trek in hebt.
Een groot stuk uitstekende zwezerik trof ik aan, werkelijk heerlijk. Eronder een mooi stukje buikspek wat mooi gekonfijt was maar waar teveel peper op lag helaas. De aardappeltjes die erbij lagen waren heerlijk, zo ook de kalfsjus. De groene asperge met de Hollandaisesaus was ook lekker. Een fijn gerecht dit.
Erbij een glas 2007 Cannonau di Sardegna ‘Tonaghe’, Contini en ook deze wijn paste goed bij de zwezerik en de Hollandaisesaus.


De heer rechts van me wilde graag een dessertje en kreeg een ‘lasagne’ van merengue met gekarameliseerde ananas, chocoladeroomijs en Zwitserse room.

Een mooi opgemaakt bord met een soort tompouce met alle genoemde onderdelen. Hij vond het erg lekker.

We sloten af met koffie, waarbij nog wat koekjes kwamen en zo tegen middernacht verlieten we De Burgemeester.

Niet helemaal tevreden was ik, ik vermoed dat we een minder goede avond troffen hier.
Maar gezellig was het wel en dat kwam door het gezelschap natuurlijk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten