Totaal aantal pageviews

vrijdag 2 november 2012

Museum Brasserie in Brussel

Op de tweede (en laatste) dag van het werkgroepweekend was er in de ochtend voor de partners een stadswandeling met gids, maar die moest ik laten schieten.
Ik ontmoette het gezelschap in de Museum Brasserie. De meningen over deze brasserie zijn nogal verdeeld meen ik, de keer dat ik er at was ik erg tevreden. Ik was iets te vroeg en ging dus met een fles water wat zitten lezen. Het gezelschap druppelde binnen en de diverse aperitieven werden door het kundige personeel opgenomen. Het bestellen had wat voeten in de aarde. We besloten tot een hoofdgerecht en een dessert en als hoofdgerecht kon je kiezen uit vlees of vis en ook bij het dessert was er een keuze. Voor de viseters kwam er wat Rully, les Cloux 2009, Vincent Girardin op tafel, een erg prettige wijn vond ik en voor de vleeseters (twee slechts) een Domaine Roger Perrin, Cuvée du Soleil, een volgens hen fijne Côtes du Rhône.
Een amuse verscheen. Op een lepel wat courgette met wat zure room en een kruidje. Lekker, als men niet verteld had dat het courgette was zou ik gezworen hebben dat het komkommer was.
Ik had gekozen voor de vis en kreeg op een lei een prima stukje gebakken zeebaars met een fijn krokant velletje. Eronder wat bimi. In een schaaltje erbij crème van artisjok met olijf en ontzoute ansjovis met erbovenop wat flinters parmezaankrokantjes. Ik vond alleen de parmezaankrokantjes lekker, de rest eigenlijk niet. Verder nog een kleine quenelle gelei van spinazie en dat was het gerecht. Een prima visje.
De beide vleeseters kregen hun steak tartare. Een enorme bol wat mij betreft iets te fijn gesneden mooi rundvlees, prettig aangemaakt ook volgens hen. Erbij een flinke bak sla, frietjes en mayonaise. Ze waren tevreden, hoewel het voor de ene heer aan de ruime kant was.
Als dessert kon je kiezen tussen tarte au citron of cheesecake. Toen de desserts verschenen was ik erg blij dat ik had gekozen voor de tarte au citron, de cheesecake vond ik wel erg veel. Maar degenen die voor de cheesecake hadden gekozen hebben er wel van zitten smullen. Vooral het rode fruit vonden ze erg lekker, wat ik me kan voorstellen want dat is altijd heerlijk fris.
De tarte au citron was mooi om te zien. Op een dun koekje een laagje iets te zoete citroencrème met erop gebrande merengue. Ook een beetje veel eigenlijk wel, maar er waren helpers genoeg. We sloten af met een goede espresso en kregen een leuke rondleiding door het Magrittemuseum. De zaterdag erna hadden we besloten met twee vrienden nog een dagje te blijven. Voor museumbezoek en voor een fijne maaltijd in de avond. De lunch zouden we in verband met het museumbezoek gewoon weer bij de Brasserie doen en we troffen elkaar daar. Eerst maar eens wat wijn. Een Ryvaner, Domaine Clos de Rochers, Côtes de Grevenmacher om mee te beginnen. Ik had nl. die fantastische Ryvaner die we dronken in Luxemburg in het achterhoofd. Helaas had deze een op den duur nogal ergerlijk restzoetje, dus we schakelden over op een Touraine, die wel lekker was. Ook vandaag weer een amuse.
Een beetje vitello tonnato, die bijzonder smakelijk was. Brood en boter kwam natuurlijk ook op tafel, evenals olijfolie en peper en zout. Ik beperk me tot de gerechten die ik gegeten heb.
Ik begon met de eendenlever. Een uitstekende plak heerlijke eendenlever met flink peper en zout erop kreeg ik. Mooi getoast brioche en wat gekonfijt fruit erbij. Lekker en alweer een beetje veel.
Als hoofdgerecht was ik zeer nieuwsgierig naar het geroosterd speenvarken met de pittige paprikatomatensaus en moest wel een beetje grinniken toen ik mijn bord kreeg. Maar liefst 2 gigantische, maar uitstekende, karbonades kreeg ik. Erbij in een glaasje de paprikatomatensaus die van mij wel wat pittiger had gemogen en in een schaaltje een gigantische berg aardappelpuree met wat spek erop. Het moge duidelijk zijn dat na één karbonaadje mijn buik gevuld was. Dessert wilde ik ook niet meer, espresso was voldoende. Hierna gingen de heren hun rondgang door het museum maken, ik ben met mijn e-reader in het Museumcafé gaan zitten en heb daar heerlijk zitten lezen. Ik blijf de Museum Brasserie een aanrader vinden, ondanks de kritieken her en der. Het eten is er gewoon goed, de bediening is vriendelijk, de prijzen zijn vriendelijk en het ligt ideaal voor een bezoek aan de musea en aan de zeker niet te versmaden museumwinkels, waar ze onder andere schitterende glazen objecten verkopen.

2 opmerkingen:

  1. Dat ziet er zeker niet slecht uit. Wat me wel verbaast is dat de steak tartare zo op tafel werd gezet (dat is toch wat ik uit je verslag begrijp). Normaal gezien krijg je alle ingrediënten apart en wordt hij aan tafel bereid, hetzij door de gast zelf, hetzij door de bediening. Tafelbereidingen ... één van Juliaan zijn stokpaardjes. De desserts zien er wel heerlijk uit!
    En dat de pittige paprikatomatensaus niet pittig genoeg was begrijp ik volkomen. Belgen zijn het niet gewend om pittig te eten, ondanks de overvloed aan wok- en anderssoortige oosterse 'tentjes' van de laatste jaren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vond ik ook raar Myriam, van de steak tartare. Ik vond hem ook veel te fijn gesneden. Tja en dat pittige had ik natuurlijk moeten weten, maar het is wel raar als je iets behoorlijk pittigs verwacht en het is eigenlijk flauw. Maar ik vind dit dus een fijn adres inderdaad.

      Verwijderen