Restaurant Pure Passie in 's Gravenzande

Omdat de chef zo enorm enthousiast twittert over zijn creaties was ik al tijden van plan om eens in zijn restaurant te gaan eten. Pure Passie in ‘s Gravenzande. Het parkeren op eigen terrein ging niet meer, dus dat moest een stukje verderop. De ontvangst was vriendelijk en we kregen - zoals ook telefonisch was gemeld - een hoge tafel achterin het wel erg volle restaurant. Iets minder tafels zou wat ruimte bieden, zowel voor de bediening als voor de keuken. Een aperitief wilden we wel. Ons werd een huisaperitief uitgelegd: vlierbloesemlikeur met Cava en dat wilde ik wil. Zoon en BOB wilde een Ice Tea en echtgenoot hield het bij een Cava zonder toevoeging.

Of we brood wilden? Nu had ik al op Iens gelezen dat je hier moet betalen voor het brood en dat vind ik eigenlijk bijzonder ongastvrij, maar de mannen wilden wel brood, gewoon met boter en olie. Je kunt kiezen uit twee andere smeersels, waarvan er in ieder geval eentje met aubergine is, de andere is me eerlijk gezegd ontgaan. Vier ronde broodjes kregen we en een plateautje met ongezouten boter, een beetje olijfolie en zeezout. De kaarten werden ons uitgereikt, die we uiteraard bekeken, maar we wisten al dat we het Big Green Egg Menu wilden. Men kent hier drie verrassingsmenu’s (drie, vier of vijfgangen), een wijnarrangement van 6 euro per glas en een BOBarrangement voor 3.50 per glas, het BGE menu dus en de kaart. Leuke gerechten staan erop. Voor een verdere indruk verwijs ik zoals gewoonlijk naar de website. Als witte wijn kozen we van de wijnkaart een Les Faïsses Limoux Chardonnay Les Domaines Paul Mas, Languedoc, Frankrijk en de rode wijn werd deze avond een Amalaya Malbec Blend Bodega Colomé, Salta, Argentinië. De wijnkaart is niet heel uitgebreid maar biedt voor ieder wat wils. Tijdens het schrijven van deze recensie zie ik dat we een andere Viognier hebben gekregen (2.50 goedkoper, terwijl wel de volle prijs is gerekend), we dronken dus een d'A Viognier Domaine Astruc, Languedoc, Frankrijk. Een lekkere wijn, maar niet de wijn die we besteld hebben. Na een flink lange wachttijd, ik meen zelfs langer dan een uur, kwam er een amuse.

Voor zoon en mij in een glaasje een erwtensoep met schuim van katenspek en voor echtgenoot, die allergisch is voor knolselderij en dat had aangegeven een chutney van pompoen met zoetzure pompoen, geitenkaas en zwarte olijven. De erwtensoep was mooi hoog op smaak, het schuim van katenspek vond ik persoonlijk wat vettig.

Echtgenoot wat tevreden met zijn pompoencreatie, die er ook mooi kleurig uitzag. Na wederom een lange wachttijd kwam het voorgerecht. Ik heb maar direct aangegeven dat het tempo wat ons betreft wel wat omhoog mocht, want ik vind wachttijden van langer dan drie kwartier tussen de gerechten onprettig.

Het voorgerecht was makreel (gerookt op de BGE met hout van 60 jaar oude whisky- vaten) met in citrus gemarineerde tomaat, zoetzure venkel, groene asperge (gegrild op de BGE) en gemarineerde kokkels. Links een rechthoek gerookte en geplukte makreel, aangemaakt iets lekkers, maar de rooksmaak bleef je prima proeven en rechts in een halve schelp van een scheermes de groene asperge met erop de in citrus gemarineerde tomaat, de zoetzure venkel en enkele gemarineerde kokkels. Een lekker gerecht. Op tafel overigens lopers en helaas papieren servetten. Jammer, want stoffen servetten geven net dat beetje extra wat mij betreft. Ik weet ook nooit wat ik nu moet doen met papieren servetten, ik vind het een beetje raar om ze op schoot te leggen, want ze vallen natuurlijk altijd.

Het tweede gerecht was eendenlever (gegrild op de BGE) met hartige tutti frutti, huisgemaakt briochebroodje, macadamia noten en vinaigrette van olie en aceto balsamico. Een mooi stukje gegrilde eendenlever kregen we, prima van smaak en op de een of andere manier anders van structuur dan gewoonlijk, maar dus wel erg lekker. Erop en ernaast de gehakte nootjes. Erbij een nog warm briochebroodje, erg lekker, maar qua hoeveelheid net iets te veel en wat tutti frutti. Alweer een lekker gerecht. We waren toe aan de rode wijn en aan het hoofdgerecht. De wijn was lekker, echt een blend van o.a. Malbec.

Het hoofdgerecht was pianostuk (van M.R.IJ. rund Van Piet van de Berg uit Zoetermeer, gegrild op de BGE) met een taartje van knolgroenten, gerookte rode biet, puree van op de BGE gepofte ui en een eigen jus met paddenstoelen. Precies dat troffen we op ons bord aan, waarbij de jus met paddestoelen aan tafel werd bijgeschonken. Echtgenoot kreeg trouwens heel attent niet het taartje van knolgroenten, maar in plaats daarvan een truffelsaus en bloemkool en romanesco. Het knolselderijtaartje zag er mooi uit, maar had wat ons betreft iets minder al dente mogen zijn. Het vlees was schitterend, perfect van cuisson en geweldig zacht. Op alle borden lag nog wat gemengde salade.

Een dessertamuse verscheen. In een klein bloempotje een mousse van bloedperzik met erop een crumble van chocolade en amandel en wat cressjes met een honingsmaak. In aanleg erg leuk, maar de mousse van bloedperzik zou iets dieper van smaak mogen zijn. Maar het zag er leuk uit.

Het dessert tenslotte was appelcrumbletaart (gebakken op de BGE) met roomijs (gerookt op de BGE met houtsnippers van Jack Daniels vaten) en een espuma van kaneel. Een lekker appeltaartje troffen we aan met een heerlijke bol roomijs en in een glaasje nog een espuma met een heel duidelijke kaneelsmaak, perfect passend bij elkaar dus. Na nog een kort praatje met de enthousiaste chef waarin hij onder meer uitlegde wat het pianostuk precies was en hoe hij het verwerkte, vonden we het mooi geweest, het was bijna middernacht, dus we namen geen espresso meer. We betaalden de rekening en wandelden naar onze auto. Op de gerechten heb ik niets aan te merken, die zijn prima in orde, maar de kleine kritiekpuntjes die ik in de recensie noem zijn wel degelijk aanwezig wat mij betreft.