Totaal aantal pageviews

zaterdag 19 juni 2010

HanTing Cuisine in Den Haag

Echtgenoot was jarig en dat gingen we o.a. vieren bij HanTing Cuisine. De keer dat we er tijdens een restaurantweek waren, was zo goed bevallen, dat we graag op herhaling gingen.
De ontvangst was allerhartelijkst en, zoals gevraagd, kregen we de enige ronde tafel die het stijlvol ingerichte restaurant rijk is.
De chef herkende ons en een leuk gesprekje volgde. Een aperitief wilden we natuurlijk wel en op aanraden van de chef kozen we voor een fles Cuvée Alexandr Blanc de Blanc uit Moldavië en die vonden we geweldig lekker. Ik heb eigenlijk nooit eerder iets uit Moldavië gedronken en dit smaakt absoluut naar meer.

Erbij wat knabbels. Stengels met zeezout en een koekje met Chinese worst (het maken ervan is me uitgelegd en klonk zeer interessant, maar de details heb ik niet onthouden) en truffelmayonaise. Lekker! Nadat we hadden besloten allevier het 5 gangenmenu van de chef, incl. een wijnarrangement te nemen, kregen we een amuse.

Twee hapjes deze keer. Een venusschelp in roodlof en een rivierkreeftje met ponsogelei (citrus/soja). Allebei erg lekker en erg de eetlust opwekkend.

De eerste wijn, een Wanui Springs, sauvignon blanc, Nieuw Zeeland, werd ingeschonken en die beviel me uitstekend. Mooi in de zuren en stuivend fris.

Hij paste uitstekend bij de tonijntartaar gemengd met fruit uit Zuidoost-Azië en het mooie rondje king krabsalade met een pruimensaus en Chinese lotusmousse. Op de tonijn nog een rolletje van gemarineerde rettich met sesam. Mooie smaken bij elkaar en mooi om te zien ook. Een fijn begin dus.

In een gedroogd, opgerold blad verscheen een bolletje rijst (ik heb er al van gegeten voordat de foto is genomen) met wat azijn, om de smaakpapillen tussen koud en warm wat te neutraliseren.

De tweede wijn, een Mendoza, Viognier, Argentinië, was wat voller, maar zeker niet vet en paste alweer uitstekend bij de zeebaars op de huid gebakken met Chinese tofu, coquilles, schuim van knoflook, asperges en een heerlijke bonensaus. Erbij nog wat van die mooie groene sojaboontjes en het plaatje, zowel voor het oog als voor de mond, was compleet. een heerlijk gerechtje was dit.

De derde wijn, een Fendant 2008, Zwitserland, kon me minder bekoren. Ten eerste wordt je er bijna mee doodgegooid momenteel in de restaurants maar belangrijker, ten tweede dus, is de smaak heel anders dan vroeger. Vroeger was het een stevige, mooie bergwijn, nu is het niet meer dan een flauw aftreksel ervan helaas. In drie restaurants de afgelopen weken hebben we de wijn gedronken, thuis ook een fles nog eens en nee, geef mij de ‘oude’ Fendant maar. Maar goed, leuk dat restaurateurs wat verder kijken dan de geijkte paden op wijngebied natuurlijk.

Hij paste dan weer wel bij het deze gerechtje. Tongscharfilet op sla met een Thaise kruidensaus met een garnituur van Chinese groenten met onder andere omelet. Alweer een prima gerecht dit. Vooral de saus vonden we erg lekker. De vis was ook uitstekend van cuisson, het wil nog weleens mis gaan met tongscharfilet helaas.
De vierde wijn, een Domaine de Jale, rosé, 2009, Provence was opzienbarend licht van kleur wat wat mij betreft niet veel goeds voorspelde, maar dat viel erg mee.

Een aardige wijn, die goed paste bij de diverse Dimsummetjes die we op een plateautje kregen. wel een wat vreemde volgorde in het menu wat mij betreft, ik geloof ook dat de meeste mensen zich beperken tot 4 gangen, maar ik vind Dim Sum altijd lekker, dus geen probleem verder. Vier waren het er. In een glaasje een gefrituurd rolletje met eendenlever, waarvan de eendenlever helaas toch wat wegviel tegen het frituurgeweld, in een stoombakje drie dimsummetjes, eentje met haai, eentje met beef en eentje met garnalen. Nog twee bakjes met heerlijke saus erbij en de bordjes gingen weer allemaal helemaal leeg. Ik heb veel Dim Sum gegeten in de loop der tijd, maar deze eindigen toch wel ergens bovenin.
Het vleesgerecht tenslotte werd begeleidt door een Barista (nee, geen koffieboy) uit Zuid-Afrika, uiteraard een pinotage. Ik vond de wijn erg lekker. Mooi vol, mooi van kleur en mooi van reuk.

Hij paste uitstekend bij de bison. Zelden heb ik zulk mals vlees gegeten, ongelofelijk gewoon. De bison was heel dun ‘gepaneerd’ met kruiden, eronder een heerlijk sausje en wat dunne groene asperges omwikkeld met spek. Ernaast aan de ene kant mooie paddestoelen, ik meen dat de chef sprak over ‘bubbles’ en aan de andere kant wat groentjes, een Chinese ravioli en een aspergemousse. Een absoluut waardig slot van de maaltijd.
Het enige minpuntje was dat ik niet goed doorhad dat je geacht wordt je rijst en dergelijke apart te bestellen, bij het menu tijdens de restaurantweek kregen we een bakje kerrierijst met garnaaltjes en dat had ik nu ook best erbij gewild, voornamelijk omdat het zo lekker is.
Maar dat doet niets af aan de mooie maaltijd die we hier hadden.


We eindigden met drie keer espresso en één keer Chinese groene thee, waarbij nog wat heerlijke koekjes kwamen en bij de rekening kregen we alweer een heerlijk glaasje dessertwijn.
Diep tevreden verlieten we dit zeer gastvrije en smakelijke restaurants. Om nog vaak naar terug te keren.

zaterdag 12 juni 2010

Parkheuvel in Rotterdam

Parkheuvel. Tijdens mijn rondkijken op de site van Diningwiththestars zag ik zomaar tot mijn grote verbazing dat op zaterdagavond een tafeltje voor 4 bij Parkheuvel mogelijk was. Tja, dan is voor mij de keus snel gemaakt. Het eerder gereserveerde restaurant snel afgezegd en de reservering was gemaakt.
Keurig op tijd bestegen we de trappen, vooral de jongens vonden het allemaal erg leuk, want Parkheuvel, ja dat vinden ze toch wel heel bijzonder. Vooral Ole wil er eigenlijk al jaren naar toe en vanavond ging dat dus gebeuren.
De ontvangst was allervriendelijkst en tot mijn grote verbazing, waarbij tegelijk ook het kwartje bij me viel, werden we niet de lounge in genood, maar liepen we links de gang in, waar normaliter het zaaltje is voor privé-diners. De deuren waren opengeschoven en een flink aantal tafeltjes waren er neergezet. De airco draaide op volle toeren, het zaaltje is flink lager dan de restaurantruimte; na enige tijd kwam een echtpaar binnen die direct vroegen of de airco lager mocht, waardoor het op de duur wat benauwd werd daar in het hoekje. Wel kregen we een ronde tafel, zoals ik had gevraagd, maar we zaten flink in het loopje. Ik begreep dus direct waar de extra stoelen vandaan kwamen....
Tijdens de maaltijd heb ik aan de vriendelijke sommelier gevraagd ons de gegevens van deze avond te mailen, maar ondanks het achterlaten van het emailadres en het tot tweemaal toe per email nog eens navragen heb ik helaas niets mogen ontvangen, dus de wijnen worden in deze recensie niet beschreven. Mocht ik ooit nog iets ontvangen, dan zal het worden aangevuld.
We begonnen met een glaasje Cava, die goed was. Opvallend was dat na onze bestelling de na ons binnenkomende gasten direct champagne werd aangeboden, blijkbaar moest er flink verdiend worden deze avond.
Erbij wat knabbels. Een hoorntje met avocado; een maracon met wasabi; een stengeltje met het een of het ander; wat kroepoekjes en de bekende cannelloni met piccalilly, sesam en zeezout. Aardige knabbels.
Het menu voor de avond werd ons uitgelegd en we kozen voor het wijnarrangement.
Bruisend water voor twee mannen, ijswater voor Ole en mij, brood en aanverwante zaken en we konden beginnen.
Een amuse verscheen. Een stukje haring gelegen op heel fijn gehakte ui met appel, erop een koekje en schuim van korenwijn. Een lekker hapje.
De eerste wijn werd ingeschonken. In zijn algemeenheid: alle deze avond geschonken wijnen waren prima. Niet opzienbarend, maar goed genoeg voor een avond als deze. Bovendien schonk de sommelier prettig door, wat gezien de lange, lange wachttijden tussen de gerechten hielp ons humeur op peil te houden, complimenten dus voor de sommelier.
Het eerste gerecht was tonijn met asperge. Twee quenelles mooie rauwe gemarineerde tonijn met drie halve asperges met een vinaigrette van ei en viseitjes troffen we aan en we vonden het lekker. Het zag er ook mooi uit.
Het tweede gerecht, kreeft Thermidor, hier niet in de schaal, maar als klein torentje opgediend, was aardig. Niet geheel warm (meer) en door de gratin die vrij dik was aan de zware kant wat mij betreft. En ik vond de kreeft erg fijn gesneden, van mij mogen de stukken kreeft wat groter zijn, maar dat is persoonlijk.
Het derde visgerecht was een bekende voor mij. In 2008 at ik het met zeebaars, vanavond was het met een stukje tarbot. Tarbot dus van de plancha op een bedje van stoof van allerlei groentjes, opperdoes en blokjes rundvlees. Net als de vorige keer was ik niet zwaar onder de indruk. Ik vond het best lekker, maar kreeg nu niet echt een wow-gevoel.
Het vleesgerecht van deze avond was gepocheerde ossenhaas van Angus-rund, met erbij een ravioli gevuld met sukade, erop wat artisjok, erbij wat groentjes en een mooie saus eromheen. Prima, prachtig mals vlees en ook alle bijgerechtjes waren lekker. Een mooi klassiek gerecht, goed uitgevoerd.
Vier kraakverse madeleines werden op tafel gezet, ter inleiding van het dessert wat later verscheen. De madeleines waren in orde.
Het dessert van deze avond was een bekende van me, althans een vriend van me kreeg het in 2008, toen ik voor de kaas opteerde.
Een dessert in drieën.
Een granité van gin met dragon, een ravioli met aardbeitjes en een cocktail romanov met heerlijk aardbeienijs. Rood fruit is altijd een prima afsluiter vind ik en dat vond ik deze avond weer.
We sloten af met drie espresso en een thee, waarbij we van een plateau nog wat bonbons mochten kiezen en later verscheen er nog een plateautje met wat zoetigheden. Na het betalen van de rekening verlieten we zonder uitgeleide, het personeel was even onzichtbaar, Parkheuvel. Het zal enige tijd duren voor ik hier weer naar toe zal gaan.